Ponieważ grzyby trujące zawierają toksyny oraz amatoksyny, przy których spożyciu może dojść nawet do śmierci. Toksyny muchomora sromotnikowego: falloidyna, falloina, fallizyna, fallicydyna Jego amatoksyny: amanityna, amanina, amanullina
Zatrucie muchomorem sromotnikowym lub jadowitym grozi śmiercią, ponieważ zawiera dwa rodzaje toksyn: fallotoksyny (falloidyna, falloina, fallizyna, fallicydyna) oraz amatoksyny (amanityna, amanina, amanullina). Główną toksyną odpowiedzialną za zatrucie po spożyciu muchomora sromotnikowego jest alfa-amanityna. Substancje te uszkadzają błonę śluzową przewodu pokarmowego oraz powodują martwicę komórek wątrobowych i proksymalnych kanalików nerkowych. Muchomory sromotnikowe są dosyć smaczne, co może być przyczyną częstych pomyłek. Toksyny zawarte w muchomorze sromotnikowym są niezwykle odporne na gotowanie i inne czynniki niszczące, zachowują swoje właściwości na wiele lat. Spożycie 50 gramów suchej masy grzyba grozi śmiercią. A więc nietrudno tu o śmierć. W pierwszej kolejności powiadamiamy lekarza lub też niezwłocznie udajemy się do najbliższego szpitala. Resztki grzybów, z których sporządzana była potrawa oraz ewentualnie jej pozostałości należy zabezpieczyć i przekazać niezwłocznie do badań diagnostycznych. Do badań należy zabezpieczyć wymiociny, jeżeli to możliwe również kał, szczególnie jeżeli nie posiadamy resztek potrawy. Materiały te posłużą jako podstawa diagnostyczna do wyodrębnienia zarodników charakterystycznych dla danego gatunku grzyba i pozwolą lekarzowi na włączenie odpowiedniego leczenia.
