Tabelki... Rozpisałam wszystko ładnie na karteczkach, ale mam koszmarne pismo, nie rozczytasz. Jednak mam nadzieję, że poniższa forma będzie ci odpowiadać - klarowna jest. _______________________ ŹRÓDŁA TRAGIZMU: EDYP: - chęć poznania prawdy - nieświadomość popełnianych czynów MAKBET: - pełna świadomość popełnianych czynów, poprzez znajomość [swych] dalszych losów PRZEJAWY TRAGIZMU: Obaj, zabijają, ALE: EDYP: - jego tragizm przejawia się poprzez tzw. ironię [tragiczną] - za jego tragizm odpowiada nie tyle klątwa rodzinna, co samosąd [nieświadomy] - sam się przeklina i okalecza (klątwa rzucona na zabójcę Lajosa, wydłubanie oczu etc.) - nie jest świadomy popełnianych przez siebie czynów: nie wie, że zabija własnego ojca i że dopuszcza się kazirodztwa - gubi go jego odwaga i prawość - chce być dobrym i lojalnym władcą, stąd też przeklniecie zabójcy poprzedniego króla (e efekcie przeklina sam siebie) MAKBET: - jego tragizm natomiast przejawia się - przeciwnie do sytuacji Edypa - w znajomości swych dalszych losów i pełnej świadomości popełnianych czynów - inna sprawa, że ślepo wierzy w przepowiednie i źle ją interpretuje, w związku z czym gubi go własna naiwność i ślepe podążanie za - jak sądzi - z góry ustalonym losem - gubi go również własne tchórzostwo - w przeciwieństwie do Edypa koło odwagi nawet nie stał: leka się podjęcia władzy i nie potrafi sprostać czynom, jakie popełnił (liczne zabójstwa: króla, kuzyna, przyjaciela - wszystkie świadome) - jest w sytuacji bez wyjścia Edyp jest swego rodzaju niewinnym bohaterem, bo nieświadomym - ale że prawym: nie zna prawy, jednak zachłannie dąży do jej poznania - to ona oraz jego prawość (=samosąd) są głównym czynnikiem odpowiadający za tragizm bohatera. Poznaje prawdę - tylko za jaką cenę. Makbet natomiast jest w pełni świadomy dokonywanych czynów. Wie, że zabija i nie ma usprawiedliwienia dla jego czynów - jedynie ślepe zaufanie z góry ustalonemu losowi. Własnie to ślepe zaufanie, ta naiwność, napędzają tragizm postaci. *** Mam nadzieję, że pomogłam i liczę na "naj" ;)
