Tadeusz Zawadzki to jeden z głównych bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego pt. Kamienie na szaniec. Zośka -bo jaki miał on pseudonim -urodził się 21 stycznia 1921r a zmarł 20 sierpnia 1943 roku w Akcji pod Sieczychami. Był absolwentem Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie oraz harcmistrzem, drużynowym i podporucznikiem Armii Krajowej. Tadeusz został obdarzony przez naturę niemal dziewczęcą urodą dzięki czemu zyskał swój pseudonim. Miał delikatną cerę, regularne rysy twarzy, zupełnie dziewczęcy, uroczy uśmiech, jasno niebieskie spojrzenie i złociste włosy. Jego długie ręce zakończone były subtelnymi palcami. Chłopiec był silnie związany z matką. Często zdarzało się tak, ze matka zastępowała mu kolegów i przyjaciół. Lubił wieść długie rozmowy z ojcem, który był profesorem chemii, rektorem Politechniki Warszawskiej. W jego rodzinie panował klimat wzajemnego zaufania i zrozumienia. Tradycją było omawianie co się komu przydarzyło i doradzenie sobie nawzajem. Zośka był wyjątkowo zdolnym i inteligentnym uczniem. Posiadał szeroki zakres zainteresowań a najczęściej wyzwanie którego się podejmował kończyło się sukcesem. Uwielbiał sport. Udzielał się w strzelectwie, hokeju czy tenisie zdobywając w turniejach szereg I miejsc. Jak każdy człowiek miał też swoje lęki, ale starał się je przezwyciężać. W dzieciństwie bał się wody pomimo tego, dzięki silnej woli i upartości w dążeniu do celu reprezentował zespół w zawodach pływackich. Sporty, ambicja, upór, wyrabiały mu rzecz oczywista pewną sławę. Sława jednak koleżeńska była czymś o co Zośka mało dbał. Był typem samotnika, wskazują na to słowa z jego pamiętnika: "Zawsze jestem raczej sam". Unikał kolegów, natomiast oni nie unikali jego. Od piętnastego roku życia w sposób naturalny kierował otoczeniem. Był niezwykle dobrym organizatorem. Uważam, że Tadeusz Zawadzki jest wzorem do naśladowania dla współczesnej młodzieży. W naszych czasach niestety niełatwo znaleźć młodzieńca skłonnego poświęcić własne życie dla dobra Ojczyzny. Podziwiam Tadeusza pod każdym względem. Pomimo tak młodego wieku zrodziły się w nim cechy godne poszanowania, których teraźniejsza młodzież niestety w większości nie posiada. Głęboki stosunek do ludzi, pełne oddanie się sprawie co do której wziął na siebie odpowiedzialność, ambicje i upór w dążeniu do celu. Zośka powinien być autorytetem dla każdego Polaka. Mam nadzieję, że pomogłam :)
