W pewnym odległym królestwie mieszkała niegdyś mała, złotowłosa księżniczka. Dziewczynka była dobrym, uprzejmym dzieckiem, lubiła bawić się w ogrodzie i zbierać kwiaty. Pewnego dnia Eleonorze, bo tak się nazywała, przydarzyło się zaś coś niezwykłego, o czym nigdy nawet nie marzyła… Eleonora sprzątała swoją komnatę złotą miotełką, kiedy spod jej łóżeczka wypełznął dziwny, fioletowy stwór. Potwór był mały i przypominał trochę jaszczurkę, jednak dziewczynka bardzo się go wystraszyła i próbowała zabić swoją miotełką. Wówczas monstrum przemówiło ludzkim głosem, prosząc, aby darowała mu życie. Dziewczynka zgodziła się puścić dziwnego zwierza wolno, a on obiecał jej, że nie będzie się więcej zbliżał do zamku i na zawsze zamieszka w lesie. W podzięce za uratowanie życia, jaszczur posypał miotłę Eleonory magicznym pyłem. Kilka dni po tym wydarzeniu zachorowała królowa Laura. Do zamku przybyło wielu lekarzy, ale nikt nie potrafił uzdrowić królowej. Laura, tracąc siły, zawołała do siebie malutką Eleonorę, aby pożegnać się z dzieckiem. Wówczas księżniczka przypomniała sobie o miotełce posypanej czarodziejskim pyłem i przyniosła ją ze sobą do komnaty królowej, której natychmiast wróciły siły. Królowa szybko wyzdrowiała, a wszyscy dworzanie cieszyli się z tego niespodziewanego wyjścia z choroby. Eleonora odnalazła zaś w lesie fioletowego jaszczura, podziękowała mu za pomoc i pozwoliła wrócić do zamku.
