4.1.a. Jaki był temat projektu i kto go realizował? ,,Wpływ owsa na kiełkowanie i wzrost aksamitki” Realizowali uczniowie kl.II 4.1.b. Czego projekt dotyczył? W ramach zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych klasa II g przeprowadziła doświadczenie mające na celu zbadanie wpływu jaki mają na siebie rośliny należące do różnych gatunków. Uczniowie pracowali w grupach. 4.1.c. Jakie pytania lub hipotezy badawcze uczniowie postawili? Jaki wpływ ma owies na wzrost i rozwój aksamitki? Czy zagęszczenie siewek ma wpływ na rozwój? 4.1.d. W jaki sposób uczniowie poszukiwali odpowiedzi na pytania lub weryfikowali postawione hipotezy? Sposób wykonania doświadczenia: 1. Pierwszego dnia każda z grup przygotowała trzy duże pojemniki. Pojemniki napełniono ziemią ogrodową i oznaczono je numerami 1, 2 i 3. 2. Dwie grupy odliczyły dokładnie 100 i 50 nasion aksamitki oraz 100 i 50 nasion owsa. Grupa trzecia odliczyła 100 i 50 nasion aksamitki oraz 100 i 50 nasion gryki. 3. W pojemniku nr 1 każda z grup, w rzędach 10x10 (co 1cm), wysiała aksamitkę. W pojemniku nr 2 w takich samych rzędach – owies (z wyjątkiem grupy III, która wysiała grykę). Zaś w pojemniku nr 3 wysiano nasiona (50 aksamitki i 50 owsa) w sposób następujący: jeden rząd nasion aksamitki, jeden rząd nasion owsa. 4. Po wysianiu wszystkich nasion hodowlę podlano oraz wszystkie pojemniki ustawiono w miejscu ciepłym i nasłonecznionym. 5. Rozpoczęto obserwację. Przez cały okres trwania doświadczenia uczniowie poszczególnych grup wnikliwie obserwowali kiełkujące rośliny. Co 7 dni zapisywali wyniki w tabeli. Ostatniego dnia doświadczenia porównano wygląd roślin należących do różnych gatunków. Siewki owsa, gryki i aksamitki delikatnie wyrwano, zmierzono i narysowano. 4.1.e. Do jakich wniosków doszli uczniowie? WYNIKI I WNIOSKI: 1. Jak można było przypuszczać przez pierwszy tydzień kiełkowanie roślin w doniczce 1 i 2 wzrastało. Sytuację taką zaobserwowano również w pojemniku 3, aczkolwiek już w pierwszych dniach – siewki aksamitki przejawiały mniejszą aktywność niż w pojemniku 1. 2. Przez kolejny tydzień nadal obserwowano kiełkowanie nowych roślin, we wszystkich trzech pojemnikach. Wszystkie siewki były zdrowe i można już było zaobserwować nowe zielone listki. 3. Po dwóch tygodniach obserwacji wszystkie trzy grupy, we wszystkich pojemnikach zaobserwowały ,,obniżenie wydajności plonów”. Ilość wzrastających siewek zarówno aksamitki jak i owsa, a także gryki gwałtownie malała. Zaobserwowano również niewielką śmiertelność siewek, które wykiełkowały do tej pory. Przyczyny? Intensywny wzrost młodych siewek hodowanych roślin spowodował wzrost zagęszczenia. Zagęszczenie nie może być za duże ze względu na możliwości środowiska. W tym przypadku czynnikiem ograniczającym stał się pokarm. Rośliny rozpoczęły konkurencję o niezbędne im do życia elementy: o wodę i światło. Jeśli zagęszczenie osobników danej populacji (w naszym przypadku populacji aksamitki i populacji owsa) jest zbyt duże, to silne współzawodnictwo o miejsce i pokarm może doprowadzić do wzrostu śmiertelności ! 4. Niezmiernie ciekawą rzecz uczniowie zaobserwowali w pojemniku 3, tam gdzie wysiano naprzemiennie nasiona aksamitki i owsa. Otóż we wszystkich grupach liczebność siewek aksamitki była wyraźnie mniejsza niż przypuszczano. W przeprowadzonej obserwacji wyraźnie zauważono hamujący wpływ owsa!
