Kwiaty roślin wykazują szereg przystosowań do zapylenia. U roślin wiatropylnych są niewielkie i niepozorne, o uproszczonej budowie, za to wytwarzają ogromną ilość pyłku. Rośliny owadopylne, by zwabić zwierzęta wytwarzają duże i barwne kwiaty. Gdy kwiaty są niewielkie, łączą się w duże kwiatostany, czego doskonałym przykładem jest np. słonecznik. Jego ogromny kwiat to w istocie kwiatostan – koszyczek. U wielu roślin z rodziny astrowatych część kwiatów w kwiatostanie jest bezpłodna i służy wyłącznie do zwabiania owadów swoją barwą. Wiele kwiatów wabi zwierzęta za pomocą zapachu, np. róża, konwalia majowa, fiołek i inne, a niektóre także wytwarzają słodki nektar. Ponieważ wiele owadów (np. pszczoła miodna) zbiera również pyłek, rośliny produkują go w w dużej ilości. W jednym kwiatku maku jest ok. 2,6 mln ziaren pyłku. Zamykające się na noc kwiaty magnolii zapewniają zapylającym je chrząszczom suche i cieplejsze o ok. 10 stopni Celcjusza schronienie na noc.
przez wiatr: wytwarzanie lekkich, o nie wielkich rozmiarach i posiadających aparat lotny nasion. przez zwierzęta: wytwarzanie nasion, które są przyczepione do zwierząt za pomocą haczykowatych wyrostków.
Przystosowanie roślin do życia w warunkach górskich
Poszczególne gatunki roślin, zasiedlając coraz to nowe obszary, musiały wykazać się niezwykła elastycznością, jeśli chodzi o przystosowanie do warunków, jakie w danym środowisku panują. Środowisko bowiem kształtuje cechy organizmów o...