1. Norwegii: Richard Nordraak i Edward Grieg Rosji: Modest Musorgski, Mikołaj Rimski-Korsakow, Aleksander Borodin, Piotr Czajkowski i Michał Glinka 2. Klasyczne-zazwyczaj 3 lub 4 części z menuetem pośrodku, u Beethovena ze scherzem, prostota, ład, porządek, harmonia, każdy instrument miał swoją rolę w orkiestrze Romantyczne-forma swobodniejsza, często o tytułach programowych np. symfonia dantejska Liszta albo fantastyczna Berlioza, w romantyźmie instrumenty nie mają już rół w orkiestrze, kompozytorzy wychodzą z założenie że utwór jest tym ciekawszy im ciekawiej się go zaprezentuje, czyli melodia główna nie koniecznie musiała należeć do I skrzypiec lub fletów tak jak w klasycyźmie 3. Tytuł sugerował program utworu np. symfonia wiosenna, fantastyczna, faustowska itd...
