Żyją we wszystkich warunkach środowiskowych, na całej kuli ziemskiej. Zachowując wspólny podstawowy plan budowy ciała wytworzyły ogromne bogactwo form. Liczba opisanych gatunków stawonogów przekracza milion, co stanowi trzy czwarte wszystkich gatunków zwierząt na Ziemi. Zamieszkują wszystkie znane środowiska i pobierają różnorodny pokarm, same również stanowiąc pokarm wielu zwierząt. Wszystkie stawonogi mają ciało pokryte twardym chitynowym oskórkiem (kutikulą). Wytwarzany przez te zwierzęta pancerzyk, zabezpiecza ciało przed zbytnią utratą wilgotności (szczególnie te stawonogi, których tryb życia jest mieszany, wodno-lądowy np. rak). Chroni również przed napastnikami (szczególnie małe skorupiaki i owady, stanowiące pokarm dla przedstawicieli innych gromad). Pancerzyk stanowi rusztowanie dla leżących pod nim miękkich tkanek. Jednym słowem chroni przed szkodliwymi wpływami środowiska – urazami mechanicznymi i wysychaniem. Układ oddechowy i jego budowa zależą od środowiska. Wodne stawonogi posiadają skrzela, przez które prowadzą wymianę gazową. Mam nadzieje że pomogłam ;)
W budowie zewnętrznej nietrudno zauważyć pojawienia się przed otworem gębowym, aparatu gębowego, który pozwala na łatwe zdobycie pożywienia. Prawie wszystkie trzy części są dobrze wykształcone: otwór gębowy, jama gębowa, przełyk, wole, żołądek, jelito oraz odbyt. Do tego typu należy wiele mniejszych podtypów i gromad, których budowa układu pokarmowego jest podobna. Stawonogi wykształciły najdoskonalsze u bezkręgowców odnóża kroczne.Życie na lądzie, gdzie istnieje groźba utraty wody, doprowadziło do powstania oskórka, to jest bezpostaciowej warstwy wydzielanej przez nabłonek. Oskórek może wysycać się chityną (pajęczaki, owady, wije) bądź też dodatkowo solami wapnia (skorupiaki). Stawonogi lądowe możemy podzielić na tchawkodyszne, do których zaliczamy owady, wije i niektóre pajęczaki, oraz pozbawione tchawek, skrzelodyszne skorupiaki i pajęczaki, które posiadają płucotchawki. Może to cos pomoże ;)
