Młody człowiek torując sobie drogę do dorosłości, oczekuje od rodziców partnerstwa, patrzy na nich krytycznym okiem, podkreśla swoją niezależność, wyzwala się spod opiekuńczych skrzydeł mamy i taty. Na tym tle rodzą się konflikty w rodzinie. Relacje rodziców z nastoletnimi dziećmi nie zawsze sa proste. W okresie dojrzewania najczęściej u nastolatków nadchodzi okres buntu. Dziecko jest nastawione na "nie" do całego świata nawet do rodziców. Rodzice często dążą do zasad komunikacji, które w sytuacji konfliktowej, pozwolą na jej kompromisowym rozwiązywaniu, zadowalającym obie strony, czyli bez osób pokonanych. Wskazujeą swoim dzieciom sposoby porozumiewania się służące wzrostowi wzajemnego szacunku i kształtowaniu u dzieci samodzielności i odpowiedzialności. Czasem jednak i to nie skutkuje. Dzieci potrafia być aroganckie i nie ukazywać szacunku dorosłym. Jeśli jednak rodzice pragną by między nimi a dziećmi panowało poczucie bliskości i zrozumienia, muszą stale utrzymywać kontakt z dziećmi, muszą stale komunikować się z nimi. Większość kłopotów wychowawczych w życiu rodzinnym ma swe źródło w osłabieniu komunikowania się.Dlatego warto rozmawiać z anstolatkami i trzeba równnież zapamiętać, że rozmowa to wymiana zdań, czyli wszyscy uczestnicy mają równe prawo do mówienia i do tego, by być wysłuchanym oraz mają obowiązek wysłuchania.
