krótkie streszczenie o "Jan Sebastian Bach - geniusz wszech czasów"

JOHANN SEBASTIAN BACH ( ur. w 1685 w Eisenach, zm. w  1750 w Lipsku ) to genialny kompozytor niemiecki i organista. W dziedzinie muzyki Bach był samoukiem – gry na instrumentach klawiszowych i skrzypcach uczył się w domu rodzinnym. Od 10 roku życia, po śmierci rodziców, uczył się w gimnazjum oraz w szkole przyklasztornej, co umożliwiło mu poznanie twórczości dawnych mistrzów oraz kościelnej muzyki organowej z przełomu XVII i XVIII wieku.   Historyczna rola twórczości Bacha polega na syntezie (połączeniu) dorobku epok minionych. Warsztat kompozytorski stanowi podsumowanie i szczyt technicznych osiągnięć muzyki barokowej, zwłaszcza w dziedzinie konstrukcji polifonicznej. Dla przyszłych pokoleń kompozytorów stał się niedoścignionym wzorem i mistrzem. Po śmierci Bacha (1750 r. – data jego śmierci zamyka w symboliczny sposób epokę baroku), jego twórczość pozostawała w cieniu, powszechnie nie była doceniana. Harmonika funkcyjna, będąca konsekwencją bachowskiej polifonii, wyprzedzała barok, a nawet klasycyzm. Jednak z całą pewnością wiadomo, że preludia i fugi Bacha studiowali Mozart, Beethoven, Chopin i inni kompozytorzy. Dlatego utwory Bacha w pełni zostały zrozumiane dopiero przez romantyków. Renesans twórczości Jana Sebastiana zapoczątkowany został u progu XIX wieku przez niemieckiego kompozytora Feliksa Mendelssohna (1809-1847). Doprowadził on do realizacji pierwszego, od śmierci Bacha, wykonania Pasji według św. Mateusza. Miało to miejsce 11 marca 1829 roku w Berlinie, w setną rocznicę prawykonania. Od tego czasu datuje się ciągłe zainteresowanie dorobkiem twórczym J. S. Bacha. Wykonywane są zarówno jego monumentalne dzieła wokalno-instrumentalne, jak i klawesynowe, fortepianowe, organowe, kameralne. Na utworach tych opiera się edukacja muzyczna na całym świecie.   Pozdrawiam.