Wielka wojna Polski i Litwy z Zakonem Krzyżackim doprowadziła w latach 1409-1411 do złamania jego potęgi militarnej, ale nie rozwiązała sporów terytorialnych z Polską ani nie unicestwiła mocarstwowych ambicji państwa zakonnego. Zakon Krzyżacki wielokrotnie próbował unieważnić postanowienia pierwszego pokoju toruńskiego. Postawa ta doprowadziła do kolejnych wojen polsko-krzyżackich w latach 1414, 1422 i 1431-1435. Prowadzone przez Zakon Krzyżacki kosztowne wojny powodowały wzrost ucisku podatkowego mieszkańców Prus. Monopole handlowe Zakonu Krzyżackiego oraz jego polityka celna, ograniczająca wymianę handlową z Polską, krępowały rozwój miast i mieszczaństwa. Poddani Zakonu Krzyżackiego byli coraz bardziej niezadowoleni ze swej sytuacji i przejawiali chęć, by przejść pod panowanie króla polskiego.
SKRÓCONY PRZEBIEG WOJNY 13-LETNIEJ
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź