W formie apelu do ludzkości napisać dlaczego powinnyśmy chronić rośliny i zwierzęta .

W formie apelu do ludzkości napisać dlaczego powinnyśmy chronić rośliny i zwierzęta .
Odpowiedź

rośliny dostarczają nam tlen a rośliny pkarm

Coś takiego znalazłam ale to nie wiem czy o to chodzi Chronimy przyrodę dla siebie Przyroda złożona jest nie tylko z pojedynczych osobników, czy gatunków, ale jest żywym, nieustannie zmieniającym się układem, w którym wszystkie organizmy i ich nieożywione otoczenie oddziałują na siebie wzajemnie, są powiązane miliardami współzależności. Przyroda jest działającym układem, w którym żaden element nie jest bez znaczenia. Ludzie znajdują się we wnętrzu tego czynnego układu, a nie poza nim. Przyroda, by istnieć nie potrzebuje "pomocy" człowieka. To my potrzebujemy przyrody, by oddychać, jeść i pić. Aby nadal wykorzystywać jej zdolność do samodzielnego przetwarzania energii Słońca i ziemskiej materii w potrzebne nam produkty powinniśmy zachować jej zdolność do "produkowania" i "samoregulacji". Nie jesteśmy w stanie zastąpić przyrody własną techniką. Zbyt mało wiemy o przyrodzie, o jej składnikach i zachodzących w niej procesach oraz o prawach nią rządzących – więc nie potrafimy przewidzieć skutków naszego wpływu na przyrodę, nie potrafimy planować działań przyrody, ani przejąć od niej odpowiedzialności za wytwarzanie tlenu, cukrów, białek i tłuszczów oraz za obieg wody na Ziemi i wiele, wiele innych procesów. Dlatego powinniśmy przyrodę, jako naszą wyjątkowo pożyteczną własność, uchronić przed zniszczeniem. Przyroda jest NASZYM środowiskiem życia. Przyroda jest NAM niezbędna do życia, i to CAŁA przyroda. Aby środowisko, w którym żyjemy było dla nas bezpieczne i w miarę tanie w użytkowaniu, musimy zachować całą działającą przyrodę. Taniej jest zachować tę przyrodę, którą mamy i z niej korzystać, niż zniszczyć przyrodę i później własnym kosztem zastępować ją w działaniu. Człowiek broniąc się przed czynnikami środowiska i korzystając z jego zasobów, ingeruje w przyrodę, coraz silniej, szybciej i na coraz większych obszarach zmieniając układy przyrodnicze, które powstawały przez miliony lat naturalnej ewolucji. Eksploatowane są przede wszystkim: * nieodnawialne zasoby naturalne - skały i minerały będące surowcami i paliwami, zwłaszcza paliwa kopalne: ropa naftowa, gaz ziemny i węgiel kamienny; * obszary i gleby dla rolnictwa - zajmowanie nowych obszarów i gleb polega przede wszystkim na niszczeniu (wycinaniu, wypalaniu) lasów oraz osuszaniu mokradeł (torfowisk, bagien, rozlewisk rzecznych); * wody - eksploatacja źródeł podziemnych i wód powierzchniowych, zmiany biegu rzek i struktury zbiorników wodnych, sztuczne tamowanie rzek, nawadnianie i osuszanie; * gatunki i biocenozy - intensyfikacja rolnictwa wiąże się z usuwaniem z ekosystemu większości jego żywych składników; rybołówstwo i wielorybnictwo prowadzi do niszczenia populacji poławianych organizmów, poważnych zmian w gatunkach (np. wyselekcjonowanie do rozrodu tylko małych osobników, które uciekają ze standardowych sieci) albo katastrofalnego wymierania gatunków (jak np. rekinów i wielorybów). Eksploatacja zasobów i masowe wytwarzanie odpadów powodują coraz silniejsze zmiany w globalnych obiegach: wody, węgla, tlenu, azotu, wapnia i innych pierwiastków. Odpadem, który okazał się mieć największy wpływ na globalne zmiany w przyrodzie jest dwutlenek węgla powstający przy spalaniu paliw. Powoduje on zmiany w klimacie na całej Ziemi. Coraz bardziej widoczne zmiany w środowisku przyrodniczym wywołane aktywnością człowieka, a zwłaszcza poważne katastrofy ekologiczne pociągające za sobą spustoszenia wśród roślin i zwierząt oraz ofiary w ludziach, powodują, że podejmuje się działania na rzecz powstrzymania niekorzystnych zmian i naprawienia szkód. Nasze bezpieczeństwo biologiczne (ang. biosecurity) Na początku 21. wieku zaczęło kształtować się pojęcie bezpieczeństwa biologicznego, którego naczelna zasadą jest pierwszeństwo zapewnienia ludziom zdrowia i możliwości przeżycia, przed osiąganiem korzyści gospodarczych. Powstają pierwsze instytucje państwowe i międzynarodowe zajmujące się praktyką bezpieczeństwa biologicznego. Biologiczne bezpieczeństwo ludzi ma objąć zabezpieczenie przed: * chorobami (zwłaszcza epidemiami), * głodem, * niedoborem wody. Bezpieczeństwo to ma polegać na ochronie ludzi przed negatywnymi czynnikami wynikającymi z: * naruszenia funkcjonowania żywej przyrody, * celowego wykorzystania czynników i procesów przyrodniczych przeciw człowiekowi. Na działania w zakresie bezpieczeństwa biologicznego składają się między innymi: * ochrona przyrody (czyli ochrona różnorodności biologicznej i funkcjonowania ekosystemów), * regulowanie działań gospodarczych, by sprzyjały ochronie oraz odtwarzaniu różnorodności biologicznej i ekosystemów, * ochrona środowiska cywilizacyjnego człowieka, * zabezpieczenie ludzkości przed głodem, * zapewnienie przeżycia i zdrowia roślin uprawnych, zwierząt hodowlanych i poławianych, * kontrola nad gradacjami (masowymi pojawami) szkodników, * kontrola nad chorobami roślin i zwierząt, * kontrola nad wprowadzaniem genetycznie modyfikowanych organizmów i produktów z nich wytwarzanych, * kontrola nad wprowadzaniem obcych gatunków i obcych genotypów, * przeciwdziałaniu bioterroryzmowi i jego skutkom. Schemat prezentujący zakres działań wpływających na bezpieczeństwo biologiczne gatunku ludzkiego Schemat prezentujący zakres działań wpływających na bezpieczeństwo biologiczne gatunku ludzkiego Jak chronić przyrodę? Ochrona przyrody nie polega na osłanianiu poszczególnych roślin i zwierząt przed niebezpieczeństwami, przed mrozem i upałem, ani na karmieniu naszym jedzeniem. Ochrona przyrody musi polegać na takim kierowaniu naszymi działaniami (polityką i gospodarką), byśmy zachowali całą przyrodę w stanie umożliwiającym jej samodzielne regulowanie swoich funkcji i samodzielne odtwarzanie jej wszystkich składników. Wtedy przyroda będzie nam nadal sama stwarzać warunki do życia. Chronić gatunki czy ekosystemy? Ochrona ginących gatunków jest powszechnie zrozumiała i akceptowana. Warto chronić żubra, pazia królowej i bociana. Ale co z organizmami, których nie znamy i nie potrafimy docenić, z setkami gatunków nicieni, pleśni i bakterii – czy dla istnienia przyrody są one mniej ważne niż żubr? Szczególnym sposobem ochrony przyrody jest ochrona wybranych gatunków (zwłaszcza zagrożonych wymarciem) – by je zachować należy chronić je wraz z ich siedliskami (czyli wszelkimi warunkami potrzebnymi im do życia, rozwoju i rozmnażania się). Ale żeby chronić „całą przyrodę w działaniu” trzeba znaleźć miejsca gdzie jeszcze istnieją dobrze funkcjonujące ekosystemy, mające pełny skład gatunkowy, właściwą swojemu typowi strukturę przestrzenną i warunki do przetrwania w przyszłości. Takie miejsca trzeba chronić przed zubożeniem i zniszczeniem. Nawet, jeśli jeszcze nie znamy wszystkich współistniejących tam organizmów i nie zdajemy sobie sprawy z zachodzących między nimi oddziaływań, możemy być pewni, że i one przetrwają, gdy ochronimy te ekosystemy. Ochrona ekosystemów jest pełniejsza, bardziej skuteczna, dająca większe gwarancje przetrwania tak gatunków chronionych, jak i całości układu. Taką ochroną jest ochrona przyrody w formie rezerwatów i parków narodowych. Nowoczesna ochrona przyrody Ochrona przyrody to działania zmierzające do zachowania przy życiu gatunków oraz ich naturalnych siedlisk, skierowane znacznie szerzej niż tylko na bezpośrednie otoczenie człowieka. Jedynym w pełni skutecznym sposobem ochrony poszczególnych gatunków oraz współdziałających zespołów gatunków (czyli biocenoz) jest zachowanie w całości funkcjonującego ekosystemu, stwarzającego chronionemu gatunkowi (biocenozie) warunki do życia. Ochrona przyrody chroniąc różnorodność biologiczną i naturalne procesy zachodzące w ekosystemach, zmniejsza ryzyko wymierania gatunków, klęsk ekologicznych i osłabia zagrożenia dla samych ludzi wynikające z naruszania równowagi ekologicznej.

Dodaj swoją odpowiedź