Notatka na temat półprzewodników stosowanych w elektrotechnice . Szybko. !

Półprzewodniki to materiały, których opór elektryczny jest dużo mniejszy od izolatorów, lecz większy od przewodników. Nośnikami ładunków w półprzewodnikach są elektrony i dziury (puste miejsca po elektronach). Opór elektryczny półprzewodników maleje wraz ze wzrostem temperatury – przeciwnie niż w typowych przewodnikach. • Półprzewodniki samoistne – swobodne nośniki ładunku (zarówno elektrony, jak i dziury) w półprzewodnikach tego typu pojawiają się już w temperaturze pokojowej. Na skutek dostarczonej energii cieplnej elektrony uwalniają się ze swoich wiązań i podążają w kierunku dodatniego potencjału, zaś pozostałe po nich dziury poruszają się w kierunku przeciwnym. Prąd płynący w półprzewodniku samoistnym jest sumą prądu elektronowego i dziurowego. • Półprzewodniki typu n wykazują przewodnictwo elektronowe. Powstają one w wyniku domieszkowania atomów pierwiastków z IV grupy układu okresowego, np. krzemu o 4 elektronach walencyjnych, pierwiastkami z V grupy, np. fosforem o 5 elektronach na najbardziej zewnętrznej orbicie. 4 zewnętrzne elektrony fosforu wbudowują się w wiązania z krzemem, zaś piąty elektron pozostaje niewykorzystany i staje się swobodnym nośnikiem ładunku.