hey;* potrzebuje informacji o mięśniach szkieletowych: ile ich jest, itp. z góry dzięki pozdro;)

Mięśnie szkieletowe są zbudowane z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej, której skurcze są zależne od bodźców z układu nerwowego ośrodkowego, a wiec zależne od naszej woli. Skurcze mięsni szkieletowych powodują zmianę położenia poszczególnych kości względem siebie. Układ ten stanowi czynny narząd ruchu. Biernym narządem ruchu są kości. Mięśnie maja różne kształty i wielkości. Wśród mięsni szkieletowych wyróżniamy mięśnie długie, czyli wrzecionowate, krótkie, płaskie albo szerokie oraz zwieracze. Mięśnie zwieracze przebiegają okrężnie i wytwarzają pierścienie dokoła otworów ciała ludzkiego. . Mięsień składa sie z brzuśca, który stanowi jego część środkową oraz z końców zaopatrzonych w ścięgna (w mięśniach długich i krótkich) lub w rozcięgna (w mięśniach płaskich). Miejsce przyczepu ścięgna nazywamy początkiem lub przyczepem mięśnia, lub tez przyczepem początkowym i przyczepem końcowym. Za przyczep początkowy przyjęto przyczep mięśnia bliższy głowy lub płaszczyzny pośrodkowej ciała. Części mięśnia bliższe przyczepowi początkowemu nazywamy głową mięśnia, części bliższe przyczepowi końcowemu - ogonem mięśnia. Rozróżniamy mięśnie jedno- i dwugłowowe oraz wielogłowowe. Mięsień podzielony przez tak zwane ścięgno pośrednie lub miedzyściegno nazywamy mięśniem dwubrzuścowym. Budowa histologiczna włókna mięśni szkieletowych. Włókno mięśni szkieletowych stanowi długa, wałeczkowata. zespólnia komórkowa zawierająca liczne jądra. Średnica włókna wynosi od 10 do 150 a długość od 1000 do 20 000 mikronów. W niektórych mięśniach kończyn długość włókien dochodzi do 35 cm, np. w mięśniu krawieckim. Charakterystyczne prążkowanie poprzeczne włókien mięśniowych pochodzi z odcinków izotropowych i anizotropowych łamiących pojedynczo i podwójnie światło. Prążkowanie poprzeczne spostrzegamy dlatego, że w sąsiadujących włóknach mięśniowych elementy izotropowe i anizotropowe leża na jednym poziomie. Włókna zawierające małe ilości sarkoplazmy nazywamy białymi, a zawierające duże ilości sarkoplazmy - włóknami czerwonymi. Włókna czerwone kurczą się wolniej niż białe, lecz ulęgają trudniej zmęczeniu. Sarkoplazma włókien mięśniowych poprzecznie prążkowanych oprócz włókienek kurczliwych zawiera kropelki tłuszczu, ziarenka barwnika i glikogen. Włókna mięśniowe łącza się w pęczki, w wiązki mięśniowe i w mięśnie jako narządy. Unerwienie mięsni szkieletowych. Komórki macierzyste nerwów ruchowych unerwiających mięśnie szkieletowe znajdują się w ośrodkowym układzie nerwowym. Skupiska tych komórek nazywamy jądrami ruchowymi. Funkcja komórek ruchowych, tak zwanych motoneuronów, jest uzależniona od informacji dochodzących z narządu ruchu, a wiec z mięsni oraz z innych układów ciała ludzkiego, jak np. z narządu równowagi słuchu i wzroku. Do komórki mięśniowej dochodzą dwa rodzaje włókien nerwowych: włókno somatyczne, a wiec ruchowe eferentne i włókno informacyjne, a wiec czuciowe aferentne. Komórki mięśniowe są zaopatrzone w tzw. końcową płytkę motoryczną lub ruchowa, do której dochodzi włókno nerwowe. W miejsce styku włókna nerwowego z płytką motoryczna mięśnia nazywamy połączeniem nerwowo-mięśniowym. Włókna nerwów informacyjnych czuciowych rozpoczynają się wewnątrz włókna mięśniowego tzw. wrzecionem mięśniowym.