Nazwa chemiczna - azotan (V) sodu Nazwa zwyczajowa - saletra sodowa Zastosowanie: * nawozy sztuczne * utleniacz paliw rakietowych * środek do konserwowania żywności Wzór sumaryczny: HNO3 właściwości fizyczne: bezbarwny gaz cięższy od powietrza temperatura krzepnięcia: 332K (41,1OC) temperatura wrzenia 356K (83OC) doskonale rozpuszcza się w wodzie, czemu towarzyszy silny efekt egzotermiczny cięższy od powietrza 1,5 razy cięższy od wody rozkład katalizowany jest przez podwyższoną temperaturę i światło słoneczne silna woń stężony dymi dymi w wilgotnym powietrzu Kwas azotowy można otrzymać dwoma metodami: W wyniku przerobu azotanów występujących w przyrodzie (np. zawartych w złożach saletry w Chile). Jest to od dawna znana metoda i początkowo polegała na działaniu siarczanu żelaza (III) lub ałunów na saletrę sodową. W wieku XIX zastosowanie znalazła metoda oparta na wykorzystaniu następującej reakcji: Ten nietrudny sposób otrzymywania kwasu azotowego spowodował, że przez długi czas saletra chilijska stanowiła jedyne źródło surowca do produkcji kwasu azotowego. Drugi sposób polegał na rozpuszczeniu tlenków azotu w wodzie według schematu wyznaczanego przez reakcję: Z powyższej reakcji wynika, że podstawowym surowcem w tym przypadku jest tlenek azotu. Dwutlenek azotu powstaje natomiast przez utlenianie tlenku. Zjawisko zachodzi zgodnie z reakcją: Utlenianie azotu do tlenku azotu nie jest łatwą sprawą i zachodzi bardzo opornie. Jest ono możliwe np. w łuku Volty, oraz poprzez katalityczne utlenianie amoniaku do tlenku azotu.
