Opisz mięczaki z podziałem na ślimaki,małże i głowonogi.

Mięczaki-żyją w wodzie lub na lądzie w miejscach wilgotnych zaciemnionych. Tozwierzeta o ciele miękkim i pozbawionym szkieletu, złożonym z głowy, nóg i worka trzewiowego- osłoniętego muszlą- część ciała w której znajduje się trzewia. Sa to narządy wewnętrzne. Grzbietowa ściana worka trzwiowego jest rozrośnięta i tworzy fałd skórny, tak zwany płaszcz. Jego komórki wydzielają substancję wapienną, z której powstają muszle osłaniające ciało mieczaków. Między płaszczem a workiem trzwiowym jest jama płaszczowa. Znajduja sie w niej narządy służące do wymiany gazowej. ŚLIMAKI: wszystkie ślimaki mają tarkę=radula narząd przypominający twardy, opatrzony ząbkami język. Pozwala ona na zdobywanie i rozdrabianie pokarmu. Slimaki maja otwarty układ krwionośny wiekszość ślimaków to obojnaki. Wystepuje u nich krzyżowe zapłodnienie, to znaczy zę oba osobniki zapładniaja się nawzajem. Z jaj wylęgaja sie postacie młodociane, podobne do osobników dorosłych. MAŁŻE: Pełnia w srodowisku wazną rolę jako żródło pokarmowe wielu innych zwierząt m.in. ptaków. Usuwaja też z wody duże ilości zanieczyszczeń. Małże nie posiadają oczu. maja dobrze wykształcony zmysł dotyku. Dzieki temu moga wyczuwać np. drgania podłoża powodowane przez wrogie zwierzęta. Małże wytwarzają perły, poniewaz stanowią naturalną ochronę przed podrażnieniem przez ciało obce (np. ziarenko piasku) okładając wokół niego kolejne cieniutkie warstwy masy perłowej, która wyścielona jest od wewnątrz muszli. po kilku latach powstaje perła.. GŁOWONOGI: są drapieżnikami.. mam nadzieję ze pomogłam ;) P.S w załączniku wysłałam Ci jeszcze cechy charakterystyczne dla slimaka, głowonoga i małż w formie tabeli.. mam nadzieje ze to nie pójdzie na marne ;) ^^ ;D

Ślimaki: Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, osłoniętego muszlą. U wielu gatunków muszla jest spiralnie zwinięta. Gdy panuje susza, jest zbyt gorąco lub zbyt zimno, ślimaki chowają do muszli głowę i nogę, a otwór muszli zamykają wieczkiem. Nieliczne ślimaki, głównie morskie, nie wytwarzają muszli. Ślimaki lądowe są płucodyszne. Oznacza to, że ich narządem wymiany gazowej są płuca. Większość ślimaków żyjących w wodzie to organizmy skrzelodyszne, czyli oddychające skrzelami. Tlen i substancje pokarmowe są rozprowadzane w ciele ślimaków przez otwarty układ krwionośny. Krew wylewa się z naczyń do jamy ciała, omywając ich narządy. Serce ślimaka leży w worku trzewiowym. Odchodzą od niego tętnice, którymi krew wypływa do jamy ciała, Stamtąd zbierana jest żyłami i wraca do serca. Większość ślimaków to obojnaki. Występuje u nich zapłodnienie krzyżowe. Z jaja wylęgają się postacie młodociane, podobne do osobników dorosłych. Małże: Małże to mięczaki żyjące wyłącznie w wodzie. Ich ciało składa się z nogi i worka trzewiowego okrytego płaszczem. Noga jest dobrze umięśniona i służy jako narząd ruchu. Większość gatunków małży nie posiada oczu. Mają za to znakomicie wykształcony zmysł dotyku. Dzięki temu mogą na przykład wyczuwać drgania podłoża powodowane przez wrogie zwierzęta. Bardzo wrażliwy jest również ich zmysł czucia chemicznego. Potrafią one wyczuwać najmniejsze ilości różnych substancji rozpuszczonych w wodzie. Większość małży żyje zagrzebana w mule lub pisaku na dnie zbiorników wodnych. Nie tracą kontaktu z wodą, gdyż ich syfony są wysunięte ponad powierzchnię dna. Dzięki temu są w stanie filtrować wodę, a jednocześnie ukrywać się przed wrogami. Odżywiają się mikroskopijnymi organizmami i ich szczątkami. Pełnią w środowisku ważna rolę jako źródło pokarmu dla innych zwierząt, np ptaków. Usuwają też z wody duże ilości zanieczyszczeń. Niektóre gatunki są poławiane i spożywane przez ludzi. Głowonogi: Należą do nich ośmiornice, mątwy i kałamarnice. Wszystkie są drapieżnikami, żyją w morzach i oceanach. Mają głowę i worek trzewiowy, a zamiast nogi posiadają wieniec ramion otaczających otwór gębowy. Muszle głowonogów mają postać niewielkiej płytki w kształcie liścia i są zagłębione w ich ciele. Poniżej otworu gębowego znajduje się tzw. lejek, który prowadzi do jamy płaszczowej tych organizmów. Ich ramiona służą do chwytania zdobyczy i pomagają w pływaniu. Wyposażone są w liczne przyssawki, dzięki którym zwierzę i może skuteczniej chwycić i przytrzymać ofiarę. Podczas ucieczki głowonogi uwalniają z gruczołu czernidłowego ciemną substancję. Dzięki niej woda traci przejrzystość, przez co napastnik nie może zobaczyć uciekającej ofiary. Ważną umiejętnością głowonogów jest zdolność do szybkiej zmiany koloru ciała. Najczęściej służy im ona do maskowania się. Jest to również sposób na wabienie partnera do rozrodu. Zmiana barwy jest też formą porozumiewania się. Układ krwionośny głowonogów tworzy system rozgałęzionych tętnic i żył. Jest prawie zamknięty, krew jedynie w niewielkim stopniu wypływa do jamy ciała.