Jonasz bał się iść do Niniwy i głosić ludziom ewangelię, był tchórzliwy i nie ufał Bogu. Bał się, że ludzie wyśmiej go lub zrobią krzywdę, a o Bogu myślał niepozytywnie. Myślał, że można przed Nim uciec, niestety potem przekonał się, ze to nie możliwe. Pan uratował go od śmierci i ponownie nakazał iść do Niniwy. Po tym wypadku nastawienie Jonasza do `Niniwejczyków` uległo zmianie. Zrozumiał, że muszą poznać Ewangelię i zaufał swemu Bogu.
Jonasz był bojaźliwym człowiekiem, gdyż bał się iść do Niniwy by głosić tam ludziom słowo boże. Był też tchórzliwy. Nie miał zaufania do Boga. Bał się, że ludzie go wyśmieją. Myślał, że można uciec przed Bogiem. Z czasem przekonał się że jest to niemożliwe. Mimo to Bóg uratował go od śmierci. Wtedy Jonasz zrozumiał, że musi głosić Ewangelię. Stał się człowiekiem który w pełni ufa Panu Bogu.