Temat: Groteskowy model społeczeństwa przedstawiony w "Tangu" S. Mrożka.

Wczesne sztuki Sławomira Mrożka były w dużym stopniu alegoryczne. Ich bohaterowie mogli być uważani za upostaciowane idee, przy daleko posuniętej deformacji postaci zgodnie z konwencją groteskową; nie mieli rysów indywidualnych (Więzień z "Policji", tytułowa postać z "Męczeństwa Piotra Oheya" czy Rudolf z "Indyka"). W "Tangu" natomiast zaprezentowana została rodzina, której członkowie wyposażeni są w dość wyraźne cechy charakterystyczne. Sławomir Mrożek sięgnął po tradycyjny gatunek, ale jest to tylko pozornie dramat rodzinny. Analogie pomiędzy odnowionym dramatem rodzinnym a "Tangiem" są przede wszystkim parodystyczne. Rodzina ukazana jest w "Tangu" groteskowo. Wyraźnie zdeformowanymi postaciami są przedstawiciele średniego pokolenia, Stomil i Eleonora. On, owładnięty manią eksperymentowania w sztuce (przedtem dokonywał eksperymentów życiowych, dopóki można było jeszcze szokować opinię publiczną), stanowi kolejne wcielenie Witkacowskich niespełnionych artystów, czujących w sobie siłę geniuszu, ale skazanych zawsze w swoich dążeniach twórczych na fiasko i kompromitację. Ona wyzbyta tak bardzo wszelkich pojęć moralnych, że jej reakcje i działania sprawiają niekiedy wrażenie alogicznych. Obydwoje są zapewne również krewnymi Młodziaków z "Ferdydurke" Witolda Gombrowicza, na co wskazuje obłędne dążenie do nowoczesności w sferze życia, przeradzające się w karykaturę.