Szczerze to nie wiem do jakiej klasy chodzisz, więc zamiast szkoły w inowrocławiu możesz napisać jakąś klasę np 2d. Dnia 19 kwietnia br. o godzinie 11:00 na hali w naszej miejscowości został rozegrany mecz piłki siatkowej chłopców. Naszymi pierwszymi rywalami byli zawodnicy ze szkoły w Inowrocławiu. Ich wzrost oraz zagrywki mogły pomóc im w wygraniu meczu. Stało się jednak inaczej. Pierwszy mecz zakończył się po dwóch godzinach wynikiem 3:1 dla naszej klasy. Następnie o godzinie 13:20 zaczeliśmy rozgrywać mecz, który decydował o wygranej w turnieju, jednym słowem - finał. Rywal był bardzo wymagający. Dobra asekuracja oraz obrona w polu działała na nerwy wszystkim atakującym z naszej drużyny. Po przegranych pierwszych dwóch partiach do 15 i 17, zacząłem wątpić w siłę naszej klasy. W tzreciej odsłonie było 16 do 9. Niestety, na korzyść rywala. Wydawało się, że wynik meczu jest już przesądzony. Wtedy na boisko wszedł mój kolega, który nigdy nie angażował się zbytnio na lekcji wychowania fizycznego. Zaczął od dobrego rzyjęcia piłki i obrony w polu. Dalej mecz układał się już tylko na korzyść naszego team-u. Mimo iż przegrywaliśmy w tzreciej partii udało nam się ją wygrać na przewagi. W czwartym secie prowadziliśmy sześcioma punktami. Wtedy stała się rzecz straszna. Najlepszy zawodnik naszej drużyny doznał kontuzji stawu skokowego. Zajął się nim trener, który nie zważał na dalszy przebieg spotkania. Gdy na tablicy wyników widniał remis- po 20, coś we mnie pękło. Zacząłem grać jak nie ja. Kierowałem grą naszej klasy nie zważając na to co działo się wcześniej. Czwarty set należał do naszej klasy. Jak wiadomo piąty set to loteria. Tu może wygrać słabsza drużyna, a najlepsi zawodnicy mogą zostać niezauważeni. Gdy naz zegarze wybiła godzina piętnasta, został zdobyty ostatni punkt w tym spotkaniu. Nasza klasa przegrała mecz, mimo to byliśmy wygrani. Podczas meczu przekonaliśmy się o sile niektórych z nas. Mimo porażki udowodniliśmy sami sobie, że potrafimy pokazać się z jak najlepszej strony.
