Jezu! Ty widzisz kim jestem, jak się miotam, walczę upadam widzisz że sama ze sobą nie daję sobie rady... nie mam już siły nawet klęczeć przed Tobą Wiem że chcesz dla mnie dobrze, a ja chcę być dobra, ale mi to nie wychodzi... Wichury rozrywają mnie od środka a ocean łez wylewa się na zewnątrz. Nie dam rady wstać i iść za Tobą. Nie potrafię sprostać najprostrzym zadaniom dnia codziennego Jesteś przy mnie, lecz tego nie czuję. Mówisz do mnie ale ja Cię nie słyszę. Pomagasz mi ale nic nie widzę prócz tego że wokół mnie wszystko się wali Boję już o co kolwiek prosic, boję się odzywać a nawet marzyć... Ale jedno pragnienie wyszarpuje się na zewnątrz: Niech znów przed zaśnięciem przytulę się do Ciebie, We śnie spojrzę w Twoje oczy a nad ranem usłyszę jak bardzo mnie kochasz... Amen
