Teoretycznie to mają być Twoje uczucia, ale napiszę Ci moje, które możesz wykorzystać ; ) Kiedy rano wstałam i w telewizji zobaczyłam, co się stało zaparło mi dech w piersiach. Na początku nie mogłam uwierzyć w to, co się stało. Nie byłam w stanie wydusić z siebie ani jednego słowa. Moja rodzina oglądała wiadomości ze smutkiem, żalem i jednocześnie z zainteresowaniem. Kiedy okazało się, że 96 osób nie żyje, był to absolutny szok. Cała elita naszego państwa zginęła w tej katastrofie. Nie dochodziła do mnie myśl, że nie ma już tych wszystkich znanych, inteligentnych i sympatycznych osób. Do tej pory nie mogę uwierzyć w los jaki spotkał parę prezydencką i 94 inne osoby.
To co się stało było okropnym przeżyciem dla mnie i mojej rodziny. Kiedy wróciłam od mojej przyjaciółki dowiedziałam się o tej okropnej katastrofie. Byłam wtedy bardzo pogrążona w smutku i żalu. Nigdy w swoim życiu nie widziałam gorszego wydarzenia od tego. Przez dni żałoby narodowej nie myślałam o niczym innym tylko o katastrofie pod Smoleńskiem.
