Enigma to niemiecka maszyna szyfrująca z czasów II wojny światowej. Była dziełem Centrum Łączności III Rzeszy, ale prace nad nią Niemcy rozpoczęli już w końcu lat 20. Za pomocą Enigmy niemieckie dowództwo przekazywało swoje największe tajemnice. Polscy kryptolodzy złamali szyfr na przełomie lat 1932/33 r. Odtworzyli też konstrukcję Enigmy. Sam Zygalski stworzył metodę tzw. płacht, perforowanych szablonów, które nakładane na siebie pozwalały mechanicznie znajdować aktualne kombinacje Enigmy. Stworzoną replikę maszyny Polacy przekazali 24 lipca 1939 r. aliantom. Anglicy mogli dzięki niej poznać plany militarne Niemiec.
Enigma (z gr. αινιγμα) – niemiecka przenośna, elektromechaniczna maszyna szyfrująca, oparta na zasadzie obracających się wirników, opracowana przez Artura Scherbiusa, a następnie produkowana przez wytwórnię Scherbius & Ritter. Wytwórnia ta została założona w 1918 z inicjatywy Scherbiusa oraz innego niemieckiego inżyniera Richarda Rittera i zajmowała się konstrukcją i produkcją urządzeń elektrotechnicznych, między innymi silników asynchronicznych. Scherbius odkupił prawa patentowe do innej wirnikowej maszyny szyfrującej, opracowanej przez holenderskiego inżyniera Hugona Kocha. Artur Scherbius nie był pierwszym, który skonstruował maszynę szyfrującą opartą na wirnikach. Poza nim i Hugonem Kochem prace nad podobnymi urządzeniami prowadzili także Edward Hebern (USA, 1917) i Arvid Gerhard Damm (Szwecja, 1919), ale tylko Scherbius ze swoją Enigmą osiągnął sukces, wprowadzając ją najpierw na rynek cywilny, a później do instytucji państwowych[1].
Co to była Enigma (5 zdań)
Co to była Enigma (5 zdań)...
Co to była Enigma (5 zdań)
Co to była Enigma (5 zdań)...
Co to była Enigma (5 zdań)
Co to była Enigma (5 zdań)...