wymyś legendę

>---> Otrzymałem zgodę autora do kopiowania tej historii <---< Dawno, dawno temu... Rodzina miała jedno dziecko - Krystiana. Ojciec dziecka ciężko pracował w pobliskiej kopalni złota. Mama zajmowała się domem i wychowywała syna. Był dobrym dzieckiem. Starał się pomagać rodzicom. Pewnego razu mama powiedziała głośno do męża, że kończy się opał. * Zrób coś. Usłyszał to Krystian i postanowił samotnie wybrać się po chrust do lasu, ponieważ w pobliżu domu chrust był wyzbierany. Musiał udać się głęboko w las. Bał się, gdyż z oddali dochodziły odgłosy wycia wilków, trzaski i stuki, których nie znał. Chęć pomocy rodzicom była większa od strachu. Nie zauważył kiedy słońce schowało się za lasem. Chciał wrócić do domu, lecz nie wiedział którędy. Zgubił się. W tym czasie ojciec już wrócił do domu i dowiedział się o samotnej wycieczce syna do lasu. Zwołał poszukiwania. Niestety, nie dawały one rezultatu. Wszyscy zawiedzeni chcieli wracać do domów. Zrobiło się bardzo późno. A tu na ścieżce jeszcze tropy wilka co wydawało się bardzo dziwne, bo w tych okolicach rzadko spotykano te zwierzęta. Uczestnicy poszukiwań poszli śladami wilka. Doszli do polany u szczytu góry wznoszącej się nad polaną. Ukazał się dziwny widok. Przy jamie wilczej, z kilkoma wilczkami był Krystian. Cały i zdrowy. Ludzie w pierwszej chwili chcieli zabić wilczycę. W jej obronie stanął ojciec Krystiana. * Chłopiec wśród wilków czuł się widocznie dobrze, może nawet bawił się i hasał, skoro wilczyca czuwała nad ich bezpieczeństwem. Krystian zbliżył się do ojca i opowiedział mu swoją przygodę. Potem poszedł do wilczej rodziny i pożegnał się. Wszyscy wrócili do domów. Ojciec powiedział, że na pamiątkę tego wydarzenia trzeba nazwać górę wznoszącą się nad miastem "Wilcza" i podobnie osadę. Do dziś na mapie Polski można znaleźć Wilczą Górę i wieś Wilków. Historia mojego kolegi! >---> Otrzymałem zgodę autora do kopiowania tej historii <---<