Na początku kiedy chłopczyk ujrzał różę był nią oczarowany uważał że jest bardzo piękna róż za to stroiła się dbała o swój wygląd i miała mnóstwo zachcianek przykładem tego jest w trakcie śniadania do przeciągów lub by wieczorem przykrył ją kloszem.Chłopiec nie mógł zrozumieć dlaczego róża zachowuje się tak egoistycznie ,ale ona robiła to celowo.Następnym punktem rozwoju tej miłości i przyjaźni była rozłąka tęsknota i zrozumienie.Kiedy mały książę wyruszył na poszukiwanie prawdziwego przyjaciela ,poznał odpowiednie cechy dla takiej osoby ,a także zrozumiał egoistyczne zachowanie róży.Kilka osób pomogło zrozumieć mu ukochany kwiat,przez ich zachowanie.W dużej części przyczynili się do tego latarnik i lis.Pierwsza osoba była jednym nieegoistycznym człowiekiem ,który po swoim zachowaniu dał chłopcu poznać najcenniejsze cechy przyjaciela.Zaś lis uzmysłowił małemu księciu zachowanie róży na swoim własnym przykładzie.Chłopiec przypomniał sobie zachowanie róży i uświadomił ze kwiat go tylko oswajał pragną z nim nawiązać więzy przyjaźni.I to był przełomowy moment w miłości miedzy małym księciem a róża . Chłopiec zaczą za nią tęsknić,zrozumiał że to ona jest jego jedyną i prawdziwa przyjaciółka i ze tej przyjaźni nic ani nikt nie zniszczy nawet kłopoty z powrotem do domu swojej ukochanej róży.
