Wypracowanie dotyczące Katynia oraz tragedii w Smoleńsku.

Coś w stylu pamiętnik. 10.04.2010 rok- sobota Ten dzień zapowiadał się spokojnie. Rano wstałam, zjadłam śniadanie i o godzinie 8.50 włączyłam komputer. Już od tygodnia na stronie startowej były relacje z uroczystości w Katyniu, więc nie zwróciłam na to większej uwagi. Weszłam na 'Naszą-klasę' i mniej więcej 3 minuty po godzinie dziewiątej zjechała mi ręka z myszki i otworzyła mi się strona startowa. Ujrzałam to, co bezgranicznie poruszyło światem. 'Katastrofa samolotu Tu-154, lecącego do Katynia'. Szybko włączyłam telewizor i usłyszałam to najgorsze, że prezydent, a wraz z nim też i przedstawiciele Polski nie żyją. Nie mogłam w to uwierzyć. W tej chwili przypomniało mi się ile to razy, w gronie przyjaciół śmialiśmy się z niego. Nie interesowałam się polityką i tym co robił. Bo przecież cały świat się z niego śmiał!!! Lecz mimo wszystko, bardzo przejęłam się tą okrutną prawdą. Większość osób nie patrzała na to, ile dobrego dla naszego kraju n zrobił. To tragedia dla państwa Polskiego, rodzin zmarłych, o których nie miałam pojęcia. Wiedziałam tylko, że jakaś tam blondynka założyła ogólnopolskie dyktando. Teraz wiem, że była to Krystyna Bochenek. Od dziś już chyba nie będę się śmiała z polityków, bo będzie mi się przypominać ta katastrofa. Ale tak to jest. Katyń jest dla Polski miejscem przeklętym. Po siedemdziesięciu latach, znów przyjął na swą ziemię kolejnych zmarłych. I mam nadzieję, że to co się stało, poprawi stosunki polsko-rosyjskie już na zawsze. I że już nigdy więcej, ta historia się nie powtórzy.