Referat na 1 strone z kartki z zeszytu na temat budowy i zasady działania zamrażalki

Jednym ze sposobów przechowywania żywności jest jej zamrożenie. Aby powstała lodówka, trzeba było wymyślić zamrażanie potraw na skalę przemysłową. Pierwsze maszyny z XIX wieku wytwarzały bloki lodu służące do przechowywania mięsa. Na pojawienie się lodówek w domach trzeba było poczekać do następnego wieku. Lodówkę opracował bawarski inżynier Karl von Linde, który już w 1871 roku zastosował system chłodzenia w browarze Spaten w Monachium, aby umożliwić produkcję piwa latem. Środkiem schładzającym był eter metylowy lub amoniak. Pierwsza elektryczna lodówka domowa nosiła nazwę Domerle. Do sprzedaży została wprowadzona w Chicago w 1913 roku. W tym samym roku wypuszczono lodówkę również w Niemczech. Amerykańska miała drewnianą obudowę, a mechanizm chłodniczy znajdował się na szczycie urządzenia. Lodówka niemiecka obudowana była ceramicznymi kaflami i kosztowała tyle, ile wiejska posiadłość. Lodówkę z zamrażarką wynaleziono dopiero w 1939 roku. Pierwszą polską lodówkę "Mewa" wyprodukowano we Wrocławiu w 1956 roku. Jak działa lodówka? Czyli o budowie i zasadzie działania urządzeń chłodniczych.... Urządzenie chłodnicze służy do obniżania temperatury ciała poniżej temperatury otoczenia i przeznaczone jest do przechowywania produktów nietrwałych w temperaturze 0°C i niższej. Najbardziej popularnym urządzeniem chłodniczym jest chłodziarka szafowa, czyli lodówka. Lodówka służy do przechowywania żywności w gospodarstwach domowych i sklepach. Lodówka posiada także komorę o temperaturze poniżej 0°C, czyli zamrażalnik. W lodówce chłodzenie odbywa się za pomocą chłodniczego urządzenia absorpcyjnego lub sprężarkowego. Ciecz zwana czynnikiem chłodniczym (płyn parujący przy niskiej temperaturze) pobiera ciepło z chłodzonego otoczenia przechodzi przez parownik (powyginana esowato rurka). Parownik jest najzimniejszą częścią lodówki, zwykle umieszcza się go w zamrażalniku. Większość domowych lodówek to chłodziarki sprężarkowe. Chłodziarka sprężarkowa wyposażona jest w sprężarkę napędzaną silnikiem elektrycznym, który zmusza czynnik chłodzący do krążenia w obiegu. Sprężarka, zwykle tłokowa, przetłacza parę czynnika chłodniczego do skraplacza, w którym para skrapla się oddając ciepło, następnie czynnik paruje pobierając ciepło od chłodzonych produktów. Niepożądanemu podnoszeniu się temperatury w lodówce zapobiega zainstalowany w niej termostat, który włącza agregat, gdy temperatura podnosi się i wyłącza go, gdy za bardzo spada. Tym samym powoduje, że lodówka nie pracuje bez przerw, przez co zmniejsza się zużycie energii elektrycznej. Lodówka musi być wyizolowana termicznie. Ciepło z zewnątrz nie może się dostać do wnętrza lodówki. Ciepło dostające się do środka lodówki powodowałoby włączenie przez termostat agregatu chłodniczego i pobieranie dużych ilości energii, aby agregat mógł pracować bez przerwy utrzymując odpowiednią temperaturę wewnątrz lodówki.