Epoka odrodzenia, (czyli renesans) w muzyce rozpoczyna się umownie około roku 1450 i trwa do ok. 16000 roku. Termin renesansu w odniesieniu do muzyki zastosowano w końcu XIX w. We Francji oraz na początku XX w.Kompozytorzy epoki renesansu tworzyli w średniowiecznym systemie modalnym, jednak powstanie techniki fauxbourdon oraz stosowanie chromatyki dały początek wykształconemu w następnej epoce systemowi dur-moll. Równorzędnie z rozwojem akordyki coraz bardziej kunsztowny charakter miały opracowania polifoniczne oparte na zasadach kontrapunktu.Muzyka odrodzenia to przede wszystkim chóralny śpiew wielogłosowy. Nadal rozwijała się muzyka religijna.
1.Epoka odrodzenia, w muzyce rozpoczyna się umownie około roku 1450 i trwa do ok. 16000 roku. 2.Muzyka odrodzenia to przede wszystkim chóralny śpiew wielogłosowy. 3.Nadal rozwijała się muzyka religijna, ale większego znaczenia nabierała wokalna muzyka świecka, pisana do tekstów renesansowych poetów sławiących przyrodę, miłość radość życia. 4.Coraz częściej muzyka służyła rozrywce. Powstawały liczne utwory instrumentalne – przede wszystkim tańce, łączone w pary na zasadzie kontrastu. 5.Popularność zyskały instrumenty smyczkowe – o rożnych zakresach dźwięków, po to, by można było uzyskać piękne, mile dla ucha brzmienie 4-głosowe 6.Rozwijała się także muzyka świecka. We Włoszech najważniejszym gatunkiem się madrygał, znany już w średniowieczu jako utwór 2- lub 3-głosowy, z bogato zdobionym głosem górnym