Wikingowie zazwyczaj pływali statkami a czasem nawet chodzili wikingowie mieli swoje osady lecz nadal prowadzili koczowniczy tryb życia
Wyprawiali się w różnych kierunkach. Około 860 r. wojownicy z terenów dzisiejszej Norwegii dotarli do Islandii i skolonizowali ją. Pod koniec X wieku opisywany w sagach Erik Rudy, dopłynął do nowego lądu, gdzie założył dwie osady. Chcąc zachęcić innych do osiedlania się, nazwał wyspę Zieloną Ziemią – Grenlandią. Jego syn Leif Eriksson dopłynął do Ziemi Baffina, Labradoru i Nowej Fundlandii, pięć wieków przed Kolumbem odkrywając nowy kontynent – Amerykę! Nowy ląd nazwał Vinlandią, czyli Krainą Winorośli. Wikingowie, którzy osiedlili się na Islandii i Grenlandii, zajęli Wyspy Owcze, a także Szetlandy, Orkady, Hebrydy i wyspę Man. Po krótkim czasie opanowali też północno-zachodnią Anglię oraz Irlandię, w której założyli m.in. Dublin i Cork. Celem Normanów z terenów dzisiejszej Danii stały się głównie wybrzeża Anglii oraz Europa Zachodnia, gdzie rzekami docierali w głąb lądu. Przeprawiając się przez Cieśninę Gibraltarską, dotarli na Morze Śródziemne. Żeglarze z terenów Szwecji, zwani Waregami, opanowali obszar Morza Bałtyckiego, a płynąc rzekami i Jeziorem Ładoga, docierali w głąb kontynentu. Założyli tam wiele osad handlowych, przede wszystkim na Rusi Kijowskiej. Nie był to koniec ich ekspansji – dotarli aż do kalifatu Abbasydów w Bagdadzie, a w 860 r. zaatakowali Konstantynopol. przemieszczali się łodziami i piechotom