funkcje motywów mitologicznych w malarstwie europejskim

Literatura korzysta z mitów jako źródła tematów, tak jest w przypadku wszystkich dramatów antycznych. Sofokles, autor „Króla Edypa” uważany był za jednego z trzech największych tragików greckich. Cała jego twórczość wyrastała bezpośrednio z mitologii, a w jego dziełach stale powracają odwołania do mitów. Pierwszym z przykładów, jakim się posłużę jest historia rodu Labdakidów, która stała się początkiem opowieści o losach Edypa. Mit przedstawia Lajosa, króla Teb, któremu wyrocznia przepowiedziała, że zabije go własny syn, a następnie ożeni się ze swoją matką. Kiedy Lajosowi i Jokaście urodziło się dziecko, ojciec kazał przekłuć mu stopy i porzucić je w górach. Sługa Lajosa zlitował się nad niemowlęciem i oddał je pasterzowi Koryntu. Ten z kolei, zaniósł dziecko bezdzietnej parze królewskiej Polibosowi i Meropie, którzy przygarnęli malca i wychowali go jak własnego syna. Nadali mu imię Edyp (tzn. człowiek o nabrzmiałych, spuchniętych stopach), to on stanie się realizatorem delfickiej przepowiedni.