Stabat Mater - Pergolesi buduje nastrój za pomocą charakterystycznych dla epoki baroku (z której pochodzi utwór) elementów: w charakter utworu wprowadza nas najpierw piękna harmonia dwóch górnych głosów instrumentalnych (skrzypiec). Gdy śpiewacy zaczynają właściwą część utworu, budują oni nastrój tragizmu przede wszystkim za pomocą pięknego współbrzmienia dźwięków, zastosowania zróżnicowanej dynamiki oraz ornamentów.
Bach "Aria G"---> wprowadza on w nastrój za pomocą bardzo oddziałowywującej na słuchacza linii melodycznej której towarzyszy potęgujący ten nastrój akompaniament. Od pierwszych nut utworu słuchacz ulega czarowi doskonałej harmonii utworu oraz ulega barokowemu nastrowi dzieła.
Mozart "Requiem Lacrimosa"----> dzieło to posiada bardzo tragiczny nastrój. Głównymi elementami wprowadzającymi w niego to mocne akordy chóralne zachowane w tonacji molowej oraz kontrastowo: słodkie dźwięki skrzypcowe "prześwitujące" przez muzyczne dialogi śpiewaków. Zróżnicowana dynamika także oddziałowywuje na nastrój słuchacza, a liczne akcenty realizowane przez śpiewających dobrze obrazują zamysł autora dzieła.
Chopin "Marsz żałobny"----> autor przekazał tu bardzo dokładne "instrukcje" co do nastroju utworu: molowa tonacja, wolne tempo, tragiczność w harmonii, bardzo gwałtowne zmiany dynamiki, smętny, wręcz ponury charakter- wszystko to, składa się na bardzo przygnębiający nastrój.
