Sebastian Według legendy był oficerem gwardii cesarskiej, którego za wyznawanie nauki Chrystusa umęczono, przywiązując go do słupa i przeszywając strzałami. Sebastian nie zginął jednak. Kobieta, która postanowiła go pochować, znalazła w nim cząstkę życia. Doprowadziła go do zdrowia. Gdy Sebastian wyzdrowiał, poszedł bezpośrednio do cesarza i zarzucił mu barbarzyństwo w stosunku do chrześcijan. Cesarz w przypływie gniewu kazał go ukamienować, żeby mieć pewność, iż tym razem Sebastian na pewno zginie Patryk Gdy miał szesnaście lat, uprowadzono go i sprzedano w niewolę do Irlandii (mieli to zrobić Irowie), gdzie pracował jako pasterz. Podczas trwającego sześć lat pobytu, zajmował się tam poważnie sprawami wiary. Po tym okresie udało się mu uciec i przepłynąć statkiem na kontynent do Galii. Wkrótce potem przyjął święcenia kapłańskie. Kiedy zamierzał wrócić do ojczyzny, miał we śnie widzenie, w którym usłyszał wezwanie, by wrócił do Irlandii i głosił tam wiarę w Chrystusa. Być może Patryk spędził najpierw kilka lat w klasztorze w Lerins.Był wnukiem kapłana
17 marca jest dla Irlandczyków najważniejszym dniem w roku, w którym czczą pamięć swojego patrona Świętego Patryka. Czym zasłużył sobie na takie wyróżnienie? To on schrystianizował Irlandię. Stał się bohaterem wypędzając wszystkie węże, uosobienie zła, z terenu szmaragdowej wyspy. Uzdrawiał chorych, przywracał wzrok niewidomym, do każdego miejsca, do którego przybywał, przynosił dobrą nowinę. Przy pomocy trójlistnej koniczynki, obecnego symbolu Irlandii, w prostu sposób tłumaczył jej pogańskim mieszkańcom tajemnicę Trójcy Świętej. - Irlandczykom nie udało się odnieść znaczących sukcesów w historii, dlatego ten dzień jest dla nich tak ważny. Historia św. Patryka jest czymś, z czego mogą być dumni i szumnie to okazują. Jest to też wspaniała okazja do popularyzowania irlandzkiej kultury. Dzień ten rozsławił Irlandię na całym świecie, co jest kolejnym powodem do zadowolenia - mówi Małgorzata Woźniak z Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Polsko-Irlandzkiego. Dzień Świętego Patryka stracił nieco na swoim duchowym charakterze. Co prawda w Irlandii odbywają się msze ku czci patrona, jednak ważniejszy staje się aspekt rozrywkowy tego święta. Uliczne parady, zielone piwo, rzeki barwione na zielono i skoczne rytmy tradycyjnej irlandzkiej muzyki. Najlepszy sposób na powitanie zbliżającej się wiosny. Nic więc dziwnego, że tak chętnie święto przyjęło się w innych krajach. Z każdym rokiem budzi coraz większe zainteresowanie, również w Warszawie.
