1. Znaczenie szpiku kostnego. 2. Znaczenie składników budujących kości.

1. Znaczenie szpiku kostnego. Szpik kostny jest to miękka, silnie ukrwiona, mająca gąbczastą konsystencję tkanka znajdująca się wewnątrz jam szpikowych kości długich oraz w małych jamkach w obrębie istoty gąbczastej kości. Masa całego szpiku u osoby dorosłej wynosi około 2,5 kg. Szpik kosty znajduje się wewnątrz kości i wytwarza on białe krwinki odpowiedzialne za odporność organizmu. 2. Znaczenie składników budujących kości. Chemicznie kość zbudowana z materiałów kompozytowych, czyli ze składników organicznych tworzących osseinę, dzięki której kość jest sprężysta, oraz składników nieorganicznych, czyli soli wapnia i fosforu (dwuhydroksyapatytów), dzięki którym kość jest twarda. Histologicznie kość jest narządem złożonym z wielu różnych tkanek. Głównym składnikiem jest tkanka kostna (zespół komórek kostnych i substancji międzykomórkowej), ale zawiera ona także tkankę tłuszczową, krwiotwórczą, chrzęstną i inne. Każda kość pokryta jest okostną, a powierzchnie kości przylegające do siebie w obrębie stawu pokrywa chrząstka stawowa. Część zewnętrzną kości stanowi istota zbita, wewnętrzną zaś istota gąbczasta. Skład kości: -związki organiczne (osseomukoid i osteoalbuminoid): 30-50% -związki nieorganiczne (mieszanina soli wapniowych): 30-35% -woda: 15-40% Głównym składnikiem szkieletu osobnika dorosłego jest tkanka kostna, z której zbudowane sa kości. Ma ona dużą wytrzymałość mechaniczną i duży stopień twardości. Zawiera ok. 65% składników mineralnych(nieorganicznych)i ok. 35% składników organicznych. Drugim rodzajem tkanki tworzącej szkielet jest tkanka chrzęstna. W skład kości wchodzą dwa rodzaje związków chemicznych: - Osseina-substancja organiczna, która nadaje kościom sprężystość; - Sole mineralne(głównie węglany i fosforany wapnia), które nadają kości twardość i wytrzymałość. Stosunek ilościowy związków organicznych i nieorganicznych decyduje o właściwościach mechanicznych kości. U ludzi starszych następuje zmniejszenie ilości wapnia w kościach(odwapnienie) i zanik masy kostnej(rozrzedzenie kości) spowodowany tym, że beleczki kostne stają się coraz cieńsze i zanikają. Zmniejsza to wytrzymałość mechaniczna kości, prowadzi do ich większej kruchości, a tym samym do zwiększonej podatności na złamania(choroba zwana zrzeszotnieniem kości-osteoporoza).

Szpik kosty produkuje plytwi i komorki krwi. Gromadzi zelazo. 2.Osteocyty : umozliwiaja wymiane substancji odżywczych Osteoblasty wytwarzają ważne składniki organicznej macierzy międzykomórkowej. Osteoklasty odbudowuja kosc po zlamaniu. związki wapnia, magnezu i fosforu utwardzaja kosc sprawaja ze jest sprezysta twarda i wytrzymala