Sądzę iż jest to dobra metoda na zdobywanie nowych doświadczeń , które mogą przydać się w przyszłości.Ktoś ma możliwość wyżalenia się i dostania rady od doświadczonej osoby co ma zrobić w danym kierunku.Takie znajomości można na przykład wykorzystać do celi naukowych.Ktoś może wytłumaczyć coś czego młoda osoba nie jest w stanie sama pojąć czy też zrozumieć. Dzieci mają takie znajomości najczęściej z powodu braku dobrych kontaktów z rodzicami,którzy muszą zarabiać na rodzine , lecz nie zdają sobie sprawy że dzieci cierpią na tym wszystki.
Sądzę że przyjazn miedzy dorosłym a młodym człowiekiem ma sens. Młody człowiek może wiele nauczyć się od starszego, który jest bardziej doświadczony życiowo. Głównie młodsi mają z tego korzyść, ponieważ starszy może pomóc w lekcjach, może pomóc rozmową, gdy ten młody ma problem. Starszy człowiek w przyjazni z młodym jest skazany na opiekę nad nim. Mysle ze starsi ludzie wolą porozmawiać z kimś równie doświadczonym w życiu, niż z młodym nastolatkiem, który dopiero uczy się życia. Więc moim zdaniem ta przyjazn bardziej wpływa na młodszych ludzi i to oni biorą z niej korzyści .
Moim zdaniem przyjaźń między nami, młodzieżom, a osobami dorosłymi jest potrzebna. Czasami potrzebujemy porozmawiać na tematy, o których dorośli wiedzą więcej niż najlepsza przyjaciółka/najlepszy przyjaciel. Gwarantują nam takie osoby tez wsparcie w trudnych sytuacjach, lepiej nas zrozumieją, wytłumaczą. Wybacz, że tak krótko, ale mógłbyś sam to opisać. Nie wierzę, że nie masz "dorosłego" przyjaciela. Choćby starszego brata lub siostrę. :)
