Sąd Ostateczny Memlinga to scena nocna. Centralny panel przedstawia Chrystusa ukazanego na złotym tle (symbolizującym boskość), zasiadającego na tęczy, ze stopami spoczywającymi na złotej sferze. "Sędziego Sędziów" otacza dwunastu apostołów, Dziewica Maryja oraz Jan Chrzciciel (Chrystus unosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa, lewą zaś trzyma opuszczoną – gesty te odpowiadają ukazanej wyżej lilii zmiłowania oraz rozżarzonemu mieczowi sprawiedliwości); nad nimi zaś unoszą się czterej aniołowie, trzymający atrybuty męki Chrystusa (Arma Christi) – kolumnę, przy której został ubiczowany, krzyż, włócznia, itd. Trzej kolejni aniołowie, ukazani nieco niżej, oraz czwarty (przeniesiony na prawy panel) dmą w trąby Apokalipsy. Wielka postać odziana w zbroję to św. Michał Archanioł, stojący pośród rozległej równiny i oddzielający dusze błogosławione od potępionych przy użyciu wagi i pastorału (sprawiedliwa dusza na szali to florencki bankier Tommaso Portinari). Te zbyt lekkie mogą się spodziewać najgorszego. Lewe skrzydło tryptyku przedstawia dusze sprawiedliwych wstępujące do Królestwa Niebieskiego, gdzie wręczane są im szaty, które nosili za życia. Procesję prowadzi grupa znanych osobistości kościoła. Św. Piotr - z kluczem w dłoni - wita dusze sprawiedliwych na kryształowych schodach prowadzących ku niebiosom. Większość wskrzeszonych dusz została jednak osądzona surowo – widzimy je po prawej stronie, pędzone przez czarne, demoniczne postacie ku ogniom piekielnym w scenerii przypominającej krater wulkanu. Na zewnętrznej stronie skrzydeł umieszczone są postacie donatorów w kolorze - Angelo di Jacopo Tani i jego żona Katarzyna z Tanaglich - oraz w technice en grisaille - Madonna z Dzieciątkiem i Michał Archanioł walczący z diabłem.
Hans Memling w swoim tryptyku pt. "Sąd Ostateczny" w środkowej części umieścił postać tronującego na tęczy Chrystusa ukazanego na złotym tle. Towarzyszą mu Maria Panna, św. Jan Chrzciciel i apostołowie. W górnych narożnikach anioły niosące symbole pasyjne, między niebem a ziemią postacie aniołów obwieszczające dzień Sądu Ostatecznego. U dołu rozległa łąka z rozświetloną linią horyzontu, na której usytuowany centralnie Archanioł Michał waży dusze powstających z grobów. Po prawej stronie diabły spychają tłum grzeszników ku otchłani piekielnej, ukazanej na prawym skrzydle ołtarza. Przeciwną stronę ołtarza zajmuje grupa sprawiedliwych spokojnie oczekująca na wejście do Królestwa Niebieskiego. Na lewym skrzydle, u stóp kryształowych schodów wiodących do bram raju, wita ich św. Piotr. Ludzie bali się śmierci i ten obraz miał wzbudzić refleksje na temat własnego życia. obraz wyraża średniowieczne zafascynowanie motywem śmierci i Sądu Ostatecznego, ma za zadanie przypominać odbiorcy (człowiekowi wierzącemu) o Sądzie, który go czeka po śmierci. jest wyrazem światopoglądu ówczesnych ludzi: memento Mori, równość wszystkich wobec śmierci, odpowiedzialność za swe czyny bez względu na pochodzenie. Ukazuje jak dobro i zło staczają walkę o dusze człowieka. ;)