Omów motyw pracy w Ludziach bezdomnych. Minimum pół strony.

W Ludziach bezdomnych Żeromski podejmuje na nowo temat obowiązku społecznego i pracy dla dobra ogółu. Postać głównego bohatera powieści – doktora Judyma, wywodzącego się z dołów społecznych lekarza, który chce leczyć biednych a nie bogatych – ukazuje jak „bezdomny” staje się każdy człowiek walczący o nowy, lepszy świat. Judym jest typem działacza, który uważa za swój obowiązek niesienie pomocy innym. Praca nad sobą powinna służyć dobru ogółu. Praca we fragmencie „Ludzi bezdomnych” jest przedstawiona jako niewolnicza,monotonna,wyniszczająca i w nieludzkich warunkach.Ludzie w fabryce mają bezuczuciowy wyraz twarzy.Społeczeństwo pracujące w fabryce skazane jest na wyniszczenie organizmu. „…Proszek tabaki wdzierał się tam do nosa,gardła,płuc przychodnia i podwajał szybkość oddechu…” Ten fragemnt ukazuje jak miejsce,w którym pracowała m.in.Judymowa wpływało negatywnie na zdrowie ludzi.Judym wchodząc do fabryki od razu przyśpieszył swój oddech,czuł tabakę w środku organizmu,a pracownicy fabryki przebywali w takich warunkach kilka godzin dziennie i z konieczności przyzwaczajali się do tego uczucia.Podejrzewam,że wcale nie czuli proszku w płucach czy gardle,bo ich organizm już przywykł do tego.Obserwowane osoby przez Judyma są zniszczone,ich twarze są szare lub blade,co wskazuje na okropne warunki i nieprzejmowanie się życiem ludzkim.