Sztuka: - kapitalne szkice z powstania, autora nie pomne, ale sa w wiekszasci albumow okolomalarskich traktykacych o batalistyce historii Polski. - plakaty, te mniej bojowe i te bardziej. - zdjecia, zdjecia to tez sztuka. A wybor wrecz kosmicznie szeroki. - filmy z powstania. Odpuscilbym wszelkie powojenne produkcje, ale to moje subiektywne zdanie. Generalnie zamknalbym sie w tym, co tworzono w czasie powstania. A z literatury, moze uciekniesz ze standardu (M.B.) i wezmiesz jakis pamietnik? Jak chcesz cos z wykopem, to przeczytaj "Przemoczone pod plecakiem 18 lat". Czyta sie szybko, wrazenie zostaje na dlugo. Jednym slowem warto :)
Utwór Białoszewskiego jest zapisem losów ludności Warszawy podczas powstania. Chociaż nie przedstawia bezpośrednio obserwowanych działań zbrojnych, jest obrazem, czy raczej serią obrazów, powstania ukazanego jak gdyby od tyłu, od podwórzy i piwnic. W rozmowach, opisach miejsc i reakcji ludzi jawi się ono jako zdarzenie o wielkim ładunku tragizmu. Dotyka całej Warszawy i każdego z osobna. Jego efekty to zniszczone domy, ranni i zabici oraz wygnani ze swoich siedzib ludzie. Właśnie tak - poprzez obrazy miejsc i ludzkie losy - autor ukazuje obraz powstania warszawskiego. Ponieważ on sam jest zarazem nadawcą wypowiedzi i głównym bohaterem, stosunkowo dużo mówi o swoim zachowaniu i przeżywaniu różnych momentów tego trudnego okresu. W niniejszym rozdziale przyjrzymy się więc obrazowi powstania przedstawionemu w Pamiętniku właśnie w tych trzech aspektach.