Położenie: Plac Defilad 1, Warszawa, Polska Czas powstania 2 maja 1952 - rozpoczęcie budowy 1955 r. - zakończenie budowy Typ Muzeum, biurowiec Materiały Kamień, piaskowiec Wysokość 230,68 m - do wierzchołka iglicy 167,68 m - bez iglicy Powierzchnia 123 084 m2 (1 324 876 ft2) 817 000 m3 (28 840 100 ft3) - kubatura Architekci Lew Rudniew Opis obiektu Najwyższy budynek w Polsce, ma 42 piętra. Na 30. piętrze, na wysokości 114 m, znajduje się taras widokowy. W Pałacu Kultury znajduje się 3288 pomieszczeń. Wieżowiec został wzniesiony jako dar narodu radzieckiego dla Polski. Pomysłodawcą projektu był Józef Stalin. Architekt L. W. Rudniew chciał aby biurowiec był w stylu polskim, więc objechał znane miasta np.: Kraków, Chełm, Zamość, w celu zgromadzenia potrzebnych informacji i zapoznania się z polską architekturą. Rudniew ze swoim zespołem stworzyli pięć projektów, Polacy wybrali projekt 120-metrowego budynku, lecz ich ambicje były znacznie większe, co pozwoliło im na budowę znacznie większego budynku. Przy budowie brało udział ok. 3 500 robotników rosyjskich, którzy mieszkali w specjalnie dla nich wybudowanym osiedlu z kinem, stołówką, świetlicą i basenem. W czasie budowy w wypadkach przy pracy zginęło 16 Rosjan. W 1956 r. rozpoczęła się seria samobójczych skoków z tarasu na 30. piętrze, najpierw skoczył Francuz, po nim jeszcze skoczyło siedmiu Polaków. Po tych incydentach zdecydowano się na założenie krat. W sylwestrową noc na szczycie Pałacu Kultury odsłonięty został największy w Europie zegar, jego cztery tarcze mają średnice po 6 metrów. Jest to zarazem najwyżej położony zegar wieżowy na świecie.
