Na pierwszym planie obrazu Jana Matejki „Jan Kochanowski nad zwłokami Urszulki”, w samym środku, znajduje się Kochanowski wraz z córką. Poeta,trzyma Urszulkę w objęciach, jednocześnie wskazuje na nią dłońmi, co świadczy o tym, że jest na obrazie najważniejsza. Na jego twarzy maluje się rozpacz, smutek, żal i cierpienie. Całuje córkę żegnając się z nią, która zdaje się być spokojna, pogodna, niewzruszona. Jej ręce są opuszczone i bezwładne, symbolizują odchodzenie. Urszulka ubrana jest w białą sukienkę, na jej piersi leży krzyż, a przy głowie znajduje się róża. Dziewczynka leży w trumience z wygrawerowanym napisem „Orszula”. Obie postacie są ukazane od pasa w górę, co świadczy o duchowej wymowności sceny. Na drugim planie, po lewej stronie, znajduje się obraz Matki Boskiej i Jezusa, a także stojąca obok, dająca nienaturalne światło świeca. Pod obrazem widzimy zapalony znicz. Po prawej stronie obrazu widoczny jest regał z książkami i znajdująca się obok rzeźba płaczącego anioła. W prawym dolnym rogu obrazu dostrzegamy lutnię, która symbolizuje sztukę i talent poetycki, jaki posiadała Urszulka. Lutnia leży na czerwonym suknie, który oznacza zwycięstwo nad śmiercią. Można więc powiedzieć, że lewa strona obrazu ukazuje przedmioty związane z Bogiem, duchowością, a prawa – przedmioty używane w życiu codziennym. Po prawej stronie jest zawieszona ciemna zasłona, która świadczy o intymności sceny. Tło obrazu jest ciemne. Oświetlona jest tylko Urszulka i głowa oraz ręce jej ojca, co wyróżnia i uwidacznia obie postacie. Całość jest przygnębiająca, wyraża smutek Kochanowskiego po stracie najbliższej osoby
