Zdaniem H. Markiewicza, Wokulski z utworu "Lalka" B.Prusa charakteryzuje się sprzecznymi cechami. Bardzo często zmienia on swoje zdanie i postępuje wbrew logice, chociaż jest oczytany, wykształcony i inteligentny. Na pewno jes to pozytywista, gdyż praca stanowi dla niego istotną rolę w życiu, dzięki własnem wysiłkowi i determinacji zdobył on wielkie bogactwo. Wolkulski to typowy romantyk, poniewaz marzy o wielkiej miłości, kocha Izabele bez wzajemności i robi wszystko, aby jej się przypodobać. Ale jeśli chodzi o uczucia względem Izabeli Łęckiej to ciągle postępuje on irracjonalnie. Markiewicz uwaza, że tego typu sytuacje powstały, ponieważ Wokulski tłumił wcześniej uczucia, a potem uczucie miłości ogarnelo go ze zdwojoną siłą. Ponadto główny bohater zajęty był sprawami, które nie przyniosły mu zadowolenia i satysfakcji. Przede wszystkim chodzi tu o scenę polityczną. Właśnie w tej niezbyt szczytowej formie poznal on Izabelę. Z tego tez powodu , zdaniem badacza, nie jest trudno o postępowanie wbrew zdrowemu rozsądkowi. Wokulski calą swoją uwagę skoncentrowal na swojej ukochanej i ja idealizowal. Dla niego byla ona najdoskonalszą istotą pod słońcem, niemal bóstwem. Markiewicz sądzi, iż takie irracjonalne postępowanie względem Łęckiej nie wynika wyłącznie z miłości, ale również z predyspozycji psychicznych.
