napiszczie krótką notatke na temat HUGO KOŁŁĄTAJ plissssss z góry dziękuje

Kołłątaj Hugo (1750-1812), ksiądz, uczony, polityk, filozof i publicysta, jeden z głównych przedstawicieli polskiego Oświecenia, zwolennik fizjokratyzmu. Kształcił się w Krakowie, Wiedniu i we Włoszech. Po powrocie do kraju w 1774 objął jedną z kanonii krakowskich. Zaangażował się w prace Komisji Edukacji Narodowej (KEN) i Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. Jako delegat KEN, wspomagany przez M. Poniatowskiego i I. Potockiego, pomimo silnego oporu konserwatywnej profesury w latach 1777-1783 zasiadał w radzie Akademii Krakowskiej, a w 1783-1786 został jej rektorem. Opracował plan rozbudowy szkół w całym kraju, który stał się podstawą Ustaw KEN, ogłoszonych w 1783. W 1786, powołany na urząd referendarza litewskiego, przeniósł się do Warszawy, gdzie skupił wokół siebie grono zwolenników reform ustrojowych, publicystów (m.in. T.A. Ostrowskiego, S. Małachowskiego, L. Strassera), przez przeciwników zwane Kuźnicą Kołłątajowską. W przeddzień Sejmu Czteroletniego (1788-1792) związał się z opozycją antykrólewską. Przyczynił się do ukształtowania w Sejmie tzw. obozu patriotów. W czasie kadencji Sejmu ogłosił 3 części dzieła Do Stanisława Małachowskiego o przyszłym sejmie Anonima listów kilka (1788-1789), w których sformułował program swojego obozu (walka o niezawisłość narodową i reformy społeczne).

Hugon, Hugo Kołłątaj. Ur. 1 kwietnia 1750 w Dederkałach Wielkich na Wołyniu, zm. 28 lutego 1812 w Warszawie. Polski polityk, referendarz litewski od 1786, biskup, satyryk, geograf, podkanclerz koronny od 1791, publicysta oświeceniowy. Kościół: Rzymskokatolicki Wyznanie: Katolickie Zajmował się nauką, oświatą i wychowaniem, prace jego poruszające władze państwową były podstawą Konstytucji 3 Maja. Pozdrawiam..

Hugo Kołłątaj (ur. 1750, zm. 1812 w Warszawie) - polski polityk, pisarz epoki oświecenia, biskup, satyryk, geograf. Urodzony w rodzinie szlacheckiej, początkowo uczył się w szkołach w Pińczowie, a następnie kształcił się na Akademii Krakowskiej, gdzie uzyskał stopień doktora filozofii. Studiował w Wiedniu, a później w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z prawa i teologii oraz przyjął święcenia kapłańskie. Był kapłanem w Pińczowie i Krzyżanowicach Dolnych, następnie przeniósł się do Warszawy w 1778 r. i zgromadził tam prężny zespół publicystów zwany kuźnicą kołłątajowską. Krytykowali oni przestarzałą strukturę polityczną i społeczną Rzeczypospolitej. W czasie Sejmu Czteroletniego należał do najaktywniejszych działaczy stronnictwa patriotycznego. Chciał odnowy Rzeczpospolitej, m.in. dziedziczności tronu, zniesienia liberum veto, praw dla mieszczan, wolności dla chłopstwa. Za swoje zasługi został kawalerem Orderu Orła Białego.