proszę o napisanie psalmu 76 i 78

PSALM 76 Bóg znany jest w Judzie, wielkie jest imię Jego w Izraelu. W Salem powstał Jego przybytek, a na Syjonie Jego mieszkanie. Tam złamał pioruny łuku, tarczę i miecz, i zbroję. Jesteś pełen światła - potężniejszy niż góry odwieczne. Najdzielniejsi stali się łupem i śpią snem swoim, a ręce wszystkich odważnych pomdlały. Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie. Jesteś straszliwy i któż Ci się oprze w obliczu Twego zagniewania? Ogłosiłeś z nieba swój wyrok, przelękła się ziemia, zamilkła, gdy Bóg na sąd się podniósł, by ocalić wszystkich pokornych na ziemi. Bo gniew Edomu będzie Cię sławił, a resztki Chamat będą obchodzić Twe święto. Złóżcie śluby i wypełnijcie je przed Panem, Bogiem waszym, niech całe otoczenie niesie dary Straszliwemu, Temu, który poskramia ducha książąt, który jest straszliwy dla królów ziemi. PSAM 78 Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich. 2 Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku. 3 Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, 4 tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał. 5 Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom, 6 aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą, 7 że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń. 8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności. 9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę. 10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa. 11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał. 12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu. 13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę. 14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia. 15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił. 16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę. 17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym. 18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania. 19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: "Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?" 20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: "Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?" 21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, <li gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi>, 22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy. 23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył, 24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba. 25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta. 26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy. 27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek. 28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów. 29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie. 30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach, 31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił. 32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom. 33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą. 34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga. 35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem. 36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem. 37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali. 38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości. 39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca. 40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu! 41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela. 42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela, 43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu, 44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli. 45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby. 46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy. 47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory. 48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody. 49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski. 50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie. 51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama. 52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę. 53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze. 54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica; 55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela. 56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli. 57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny. 58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami. 59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela. 60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi. 61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół. 62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo. 63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych. 64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować. 65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony. 66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył. 67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima, 68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował. 69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki. 70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród: 71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo. 72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.

PSALM 76 Pieśń triumfalna 2Bóg znany jest w Judzie, wielkie jest imię Jego w Izraelu. 3W Salem powstał Jego przybytek, a na Syjonie Jego mieszkanie. 4Tam złamał pioruny łuku, tarczę i miecz, i zbroję. 5Jesteś pełen światła - potężniejszy niż góry odwieczne. 6Najdzielniejsi stali się łupem i śpią snem swoim, a ręce wszystkich odważnych pomdlały. 7Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie. 8Jesteś straszliwy i któż Ci się oprze w obliczu Twego zagniewania? 9Ogłosiłeś z nieba swój wyrok, przelękła się ziemia, zamilkła, 10gdy Bóg na sąd się podniósł, by ocalić wszystkich pokornych na ziemi. 11Bo gniew Edomu będzie Cię sławił, a resztki Chamat będą obchodzić Twe święto. 12Złóżcie śluby i wypełnijcie je przed Panem, Bogiem waszym, niech całe otoczenie niesie dary Straszliwemu, 13Temu, który poskramia ducha książąt, który jest straszliwy dla królów ziemi. PSALM 78 Pieśń pouczająca. Asafowy. 1Sluchaj, Mój Ludu, Nauki mojej; nakłońcie Wasze uszy Na moich Ust Słowa. 2 Do przypowieści otworzę me usta, Tajemnice wyjawię Wieku zamierzchłego. 3 Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, 4 Tego ukryjemy PRZED hasła Ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jégo potęgę, i cuda, których dokonał. 5 Albowiem NADAL On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo W Izraelu, ABY się, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom, 6 ABY do poznało przyszłe Pokolenie, Synowie, CO Się narodzą, 7 Ze go maja pokładać Nadzieje W bogu i hasła zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jégo poleceń. 8 Niech hasła Beda JAK Ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, o chwiejnym usposobieniu pokoleniem, duch hasła którego dochowuje wierności bogu. 9 Synowie Efraima, uzbrojeni W Łuki, W dniu Bitwy poszli rozsypkę w. 10 Hasła zachowali przymierza z Bogiem i hasła chcieli postępować według Jégo Prawa. 11 Zapomnieli o dziełach Jégo i o cudach, ktoré ukazał im. 12 Uczynił cuda PRZED ojcami Ich W Ziemi egipskiej Na polu Soanu. 13 Rozdzielił Morze, przeprowadził Ich i do wody Groble JAK ustawił. 14 Przez Dzień Ich prowadził obłokiem, przez cala noc blaskiem ognia. 15 W Rozłupał Skały pustyni JAK wielka otchłanią i napoił Ich obficie. 16 Wydobył Ze Skały Strumienie, i wylał wodę JAK rzekę. 17 Lecz NADAL przeciw Niemu grzeszyli, W obrażali Najwyższego Suchým kraju. 18 Wystawiali Boga Na wagowych sondy sercach swych, żądając słomiany pożądania swego DLA. 19 Mówili przeciw bogu, rzekli: "Czyż bóg Potrafi W pustyni nakryć stół? 20 Oto W Skale uderzył, do wody i popłynęły wytrysnęły Strumienie: "Zapora ogniowa także Potrafi dac chleba Albo ludowi swemu przygotować Mięso? 21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił Się gniewem, i Ogień rozgorzał przeciw Jakubowi,

bardzo proszę o napisanie psalmu na dzisiaj

bardzo proszę o napisanie psalmu na dzisiaj...

Proszę o napisanie psalmu dziękczynnego do Boga( pół str A5) Dam najj;)

Proszę o napisanie psalmu dziękczynnego do Boga( pół str A5) Dam najj;)...

proszę o napisanie psalmu 124.

proszę o napisanie psalmu 124....