b)
Rower szosowy to sportowy rower, dostosowywany przede wszystkim do warunków drogi asfaltowej. Zgodnie z zasadami UCI do zawodów szosowych są dopuszczane tylko pionowe rowery o obu kołach tej samej średnicy (najczęściej 650 lub 700c) z klasycznym układem napędowym, oraz klasyczną ramą. Klasyczny układ napędowy składać się musi z zespołu zębatek przednich napędzanych bezpośrednio za pomocą nóg przy pomocy korb i pedałów. Zębatki przednie są połączone łańcuchem z zespołem zębatek napędzających bezpośrednio tylne koło. Ograniczenia dotyczące rozmiarów zębatek dotyczą młodszych kategorii wiekowych. UCI dość długo utrzymywała zasadę, że rower szosowy może mieć maksymalnie 10 przełożeń (dwie zębatki z przodu i 5 z tyłu), obecnie jednak odstąpiono od tego i współczesne rowery szosowe posiadają zwykle dwie zębatki z przodu i 9, 10, a nawet 11 zębatek z tyłu co daje razem od 18 do 22 (niekiedy powtarzających się) przełożeń. Istnieją także korby trzyrzędowe, tzn. wyposażone w trzy koła zębate o różnych rozmiarach, lecz są one stosowane niemal wyłącznie przez amatorów. Klasyczna rama składać się musi z głównego trójkąta o określonych przez UCI rozmiarach maksymalnych i minimalnych, trójkąta tylnego oraz przednich widełek, których rozmiary i budowa są także ściśle zdefiniowane przez organizację. Najważniejszym celem współczesnych producentów osprzętu i ram do rowerów szosowych jest osiągniecie jak najmniejszej masy, jak największej ilości przełożeń i jak najmniejszego oporu aerodynamicznego produkowanych rowerów, nie przekraczając przy tym norm i definicji narzucanych przez UCI. Limit wagi nałożony przez federację wprowadza wartość graniczną 6,8 kg. Osiąga się to poprzez stosowanie ultralekkich i ultrawytrzymałych materiałów jak karbon, duraluminium, tytan, włókna aramidowe, oraz poprzez stosowanie jak najmniejszych ilości tych materiałów. czyli tricyklem
wydaje mi się, że jest to bicykl.
