Obóz rewolucji ukazany w części III " Nie-Boskiej komedii" to fanatyczny tłum nędzarzy i biedaków, dawnych poddanych arystokratów: chłopów, lokai, kamerdynerów i rzeźników. Ich rewolucyjny program zawiera się w słowach wypowiedzianych przez Chór Chłopów: "Panom i tyranom śmierć - nam biednym, nam głodnym, nam strudzonym jeść, spać i pic." Głównymi motywami działania tłumu jest żądz krwi i zemsty, a celem rewolucja totalna, skierowana przeciwko religii i władzy. Krasiński uznaje przewrót społeczny za nieuchronny, jednocześnie ocenia go negatywnie, przewidując iż rewolucjoniści, po objęciu władzy, zastąpią dawne grzechy arystokracji nowymi. Negatywny stosunek autora do rewolucji przejawia się m.in. w sposobach obrazowania. Zrewoltowany tłum jest zezwierzęcony i okrutny ("Nam jedno, czy bydło czy panów rżnąć"). Przedstawiciele ludu zamienili narzędzia pracy w narzędzia mordu, ich wypowiedziami i działaniami rządzi uczucie nienawiści. Duchowym przywódcą rewolucji jest Leonard, głoszący zasady nowej wiary. Leonard, depcząc odwieczne prawa boskie i społeczne, głosi idee powszechnego szczęścia, równości i anarchii. Drogą do przyszłego, idealnego świata ma się stać krwawa rewolucja.
