Autoportret Przedstawia on samego artystę na tle fabryk i długiej drogi. Mężczyzna ten jest w średnim wieku, lekko siwiejącymi skroniami. Ubrany jest w czaro-brązową koszulę, na jego szyi widnieje brązowy krawat w białe kropki. Kolorystyka tego obrazu jest ciepła. Obraz ten został namalowany w 1938 roku.
OPISYWANY OBRAZ TO: "FANTAZJA - BAJKA" 1921-1922; technika oleju na płótnie; znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie; "Fantazja-bajka" to jedno z najbardziej efektownych dzieł z okresu formizmu i Czystej Formy w twórczości Witkiewicza, malowana w latach 1921-1922, zawiera w sobie postaci z jego sztuk teatralnych. Obraz stanowi wizualny zapis pomysłów Witkiewicza - dramaturga (prawdopodobnie jest to kawałek scenografii do dramatu "Kurka Wodna"). Mężczyzna w stroju muszkietera po lewej stronie obrazu to Edgar Wałpor - główny bohater "Kurki Wodnej", to co widzimy zaś poza nią - fantastycznej scenerii innych utworów dramatycznych Witkacego, w których występują podobne do ptaków "potwory", które pasują do zawartego w didaskaliach opisu postaci z dramatu "Janulka córka Fizdejki". Charakterystyczne "podstawki", jakimi zakończone są te stwory, służą za kamuflaż nóg aktorów, którzy w trzecim akcie sztuki zrzucają swoje kostiumy i zamieniają się w dwunożna stworzenia. Kształtem pola obrazowego jest prostokąt poziomy. Kompozycję charakteryzuje niebywała dynamika, horyzontalizm (wydobycie kierunków poziomych, nie pionowych), otwartość (możemy sobie wyobrazić co jest za ramami płótna). Światło naturalne, widoczne na obrazie, rozproszone, równomiernie pokrywa postaci na pierwszym planie, powodując ostre kontrasty kolorystyczne. Artysta przedstawia nam zachód słońca. Słońce jest ożywione, ma cechy ludzkie, przedstawione za pomocą symbolu ognia - płomieni. Witkacy sugeruje nam, że zaraz zajdzie za pagórek i nastanie wieczór. Artysta używa szerokiej gamy kolorystycznej, z przewagą barw ciepłych, słonecznych. Stosuje kolory kontrastowe, np: ciemny niebieski z cynobrem jasnym (odcień czerwonego), cynober jasny z żółcią neapolitańską (słońce), szmaragdowy i purpurowy. Stwarza to wrażenie ruchu w obrazie. Kolory nakładane są szerokimi plamami barw dźwięcznych, dzikich i obwiedzione ciemnym konturem, raz grubszym , raz cieńszym. Podsumowując, obraz "Fantazja-bajka" jest udramatyzowaną i ożywioną wizją malarza o wielkiej wyobraźni; scenografią do jednej z jego sztuk teatralnych. Niewątpliwie należy do najlepszych i najbardziej kolorowych z jego dzieł. Pozdrawiam:)
