Muszę napisać charakterystykę robinsona Cruzoe na póltora strony i muszą być cytaty pomóżcie proszę :)

Chciałabym przybliżyć postać Robinsona Cruzoe. Mieszkał w Yorku. Miał dwóch braci, którzy byli marynarzami. Obydwoje zginęli na morzu. Rodzicom Robinsona został tylko on, jedyny, bardzo się o niego martwili i nie chcieli aby ich trzeci syn został marynarzem. Bardzo kochali swojego syna. Chcieli, by Robinson został prawnikiem lub kupcem. Chłopak otrzymał dobre wychowanie.Gdy miał siedemnaście lat, przyjaciel namówił go do ucieczki z domu. Przed ucieczką na morze był zadbany i czysty. Bohater nosił koszule oraz spodnie rybackie. Na wyspie Crusoe się zmienił. Miał długie włosy oraz zarost. Jego ubiorem były skóry kozie oraz futra, którymi owijał nogi. Na wyspie Cruzoe dużo się modlił. Robinson był bardzo twardy i odporny psychicznie. Czasem zdarzało mu się jednak lekkie załamanie nerwowe, ale przeżywał je dzięki swej wierze w moc i wolę Boga. Na wyspie spędził prawie 30 lat. Gdy wrócił do swojego rodzinnego miasta jego swoich rodziców już nie spotkał-umarli. Autor chciał nam pokazać wzór do naśladowania w naszych czasach. ___________________________________________________ Przepraszam że bez cytatów ale nie mam książki by Ci je napisać sam/sama dopisz...

Robinson Crusoe jest tytułowym bohaterem powieści. Urodził się w 1632r. w Yorku. Jego ojciec był osadnikiem z Bremy. Nasz bohater miał dwóch starszych braci, obaj zginęli. Jeden oddał życie jako podpułkownik w angielskim wojsku, los drugiego chłopiec zmarł na morzu. Sam bohater mówi o sobie: ”Jako trzeci syn w rodzinie nie byłam przygotowany do żadnego zawodu, od młodości ciągnęło mnie do włóczęgi.” Buntownicza, niepokorna natura sprawiła, że młodzieniec uciekł z domu i zaciągnął się na statek. Następnie spotkało go niepowodzenie, a przed powrotem do domu powstrzymał go wstyd i fałszywa ambicja: „Wyobrażałem sobie śmiech, naigrywanie się sąsiadów i własne zakłopotanie nie tylko przed rodzicami, ale przed każdym napotkanym.” Niechęć do nauki i zarozumialstwo sprawiły, że Robinson stracił okazję, by poznać tajniki żeglowanie: ”Największym nieszczęściem moim było to, że w czasie tych wszystkich przygód nie chciałem zaciągnąć się na poczet majtków(…), mógłbym poznać obowiązki służby marynarza i zostać sternikiem(…) a może kapitanem.” Życie pełne niebezpiecznych przygód zweryfikowało pewność siebie i arogancję bohatera. Dopiero na wyspie ujawniły się zalety podróżnika, dzięki którym mógł przetrwać z dala od cywilizacji. Wśród dzikiej przyrody dzięki zaradności, cierpliwości oraz wytrwałości. Bohater wykorzystywał wszystko, co znalazł na wyspie: „Rok niemal upłynął zanim ostatecznie ukończyłem budowę mojego obwiedzionego palami domostwa(…). Czasem dwa dni mi zbiegły na zrobienie i przyniesienie jednego pala, a dzień na wbicie go w ziemie”. Ciągła praca nad polepszeniem swego położenia skracała czas: „czas ten wypełniłem sobie rozmaitymi zajęciami odpowiednimi dla owej pory, głównie robieniem różnych sprzętów.” Dzięki pracowitości zbudował bezpieczne mieszkanie, ulepił garnki wykonał kompas i kalendarz: ”Na bokach tego słupa nacinałem codziennie jeden karb, a co siódme nacięcie było dwa razy dłuższe od sześciu poprzednich, a pierwszy dzień każdego miesiąca dwa razy tak długi jak nacięcie na dni świąteczne”, ”Uplotłem dużo koszyków, które choć niezbyt zgrabne, to nadawały się do noszenia ziemi lub potrzebnych przedmiotów”. Dzięki inteligencji i zapobiegliwości mógł uprawiać ziemie: ”Po wielu latach po raz pierwszy miał ujrzeć chleb - i to dzieło własnych rąk.” Najciężej było mu znieść samotność: ”Samotność moja srodze mi dopiekła”. Samotność łagodził obecnością oswojonych zwierząt. Robinson mówił o sobie: „Byłem zatwardziałą, bezmyślna, zepsutą istotą jak większa część naszych majtków. Nie czułem w sobie bojaźni bożej w niebezpieczeństwach ani wdzięczności dla Boga za odwrócenie ich ode mnie”. Podczas pobytu na wyspie i czytaniu Pisma Świętego oraz modlitwie nie stracił nadziei na powrót: „wszystko to widocznie jest potrzebne i dzieje się z woli Boga” Robinson Crusoe jest postacią dynamiczną. Moim zdaniem to postać pozytywna, choć na początku powieści popełnia wiele błędów, lecz na wyspie dowiódł, ze jest odważnym wartościowym człowiekiem.