Stanisław Moniuszko urodził się w 1819 roku w Ubiel na Białorusi, zmarł w 1872 roku w Warszawie. Był twórcą narodowego stylu operowego rozumianego przez ogół społeczeństwa. Jego swiatopogląd został ukształtowany juz w domu rodzinnym, uwazał, ze wszyscy ludzie są równi i powinni być wolni. Sam był człowiekiem bardzo religijnym, z głebokim szacunkiem odnosił się do odmiennych religii. Moniuszko był bardzo cenionym kompozytorem, w roku 1858 miała miejsce premiera opery "Halka" która otworzyła mu drzwi do wielkiej kariery muzycznej, stał się dyrektorem i naczelnym dyrygentem teatru w Warszawie, poznał innych wielkich twórców takich jak Rossini, Liszt czy Smetana. W utworach Moniuszki widoczne sa elementy folkloru polskiego, litewskiego i białoruskiego, oraz wpływy Schuberta, Belliniego i Mendelssohna. Opery były uważane za główną dziedzinę Jego twórczości. Wykazują one styl opery włoskiej ze starannie dobieranym librettem i malarskim stylem scen narodowych. M. nie odrzuca zdobyczy poprzednich epok, stosuje bogatą melodykę, zróżnicowane partie orkiestrowe oraz ciekawe modulacje. Wprowadza arię koloraturową, a pozostałe często mają charakter pieśni (np."Gdybym rannym słonkiem" w "Halce") "Halka" to pierwsza romantyczna opera narodowa, pierwszy sukcer teatralny opery polskiej przyjęty z owacjami. Libretto jest w jezyku polskim, a sama idea dramatu dotyczy ludzkiej krzywdy na tle stosunków politycznych oraz kontrast dwóch środowisk: szlachty i chłopów. W tej operze każda opostać jest scharakteryzowana muzycznie. W "Halce" dostrzega się połączenie uniwersalnych, europejskich cech gatunku opery z elementami ludowymi, świadectwem jej wielkiej wartosci jest obecność opery w repertuarze teatrow operowych nie tylko Polski, ale również całego świata. Moniuszko skomponował bardzo dużo pieśni - aż 300. Były one łatwe technicznie, co wcale nie ujmowało im piękna, Wykorzystywały teksty Mickiewicza i Kraszewskiego, np. "Prząśniczka", "Piesn wieczorna". W piesniach Moniuszki widać wyraźne wykorzystanie folkloru, swiadczą o tym cytaty melodii ludowych (np. piosenki myśliwskie "pojedziemy na łów" lub "Siedzi sobie zając pod miedzą") oraz stylizacja polskich tanców ludowych ( mazury, polonezy i tańce góralskie). Innymi formami wykorzystywanymi przez kompozytora były: kantaty do tekstów Kraszewskiego, requiem, msze, 2 kwartety smyczkowe i litanie ostrobramskie. jak widać w twórczosci Stanisława Moniuszki wyraźnie zaznacza się narodowy charakter utworów. W dziełach dramatycznych problematyką staje się historia i społeczenstwo, w pieśniach ten charakter jest widoczny nie tylko w melodyce, ale również w formie i tekstach często opartych na typowej pieśni ludowej.
Rozprawka Na temat życia Stanisława Moniuszki ;D
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź