Moim zdaniem Ernest Nemeczek to najciekawsza postać powieści pt.: „Chłopcy z Placu Broni”. Chłopiec miał jedenaście lat i był synem ubogiego krawca. Ponieważ był niski pełnił rolę jedynego szeregowca w grupie Chłopców z Placu Broni. Był to: „niepozorny, drobny, cichy chłopiec”. Ernest Nemeczek był dumny, że należy do związku Chłopców z Placu Broni i że Boka wtajemniczał go w różne sprawy. Był trochę strachliwy, ale w trudnych sytuacjach potrafił zachować się bohatersko. To on wykradł Czerwonoskórym czerwono-zieloną chorągiewkę i stanął w obronie swoich kolegów, gdy Gereb zarzucił im brak bohaterstwa, i to on podczas walki powalił Feriego Acza. Nawet, kiedy proponowano mu przystąpienie do Czerwonoskórych nie zgodził się: „...wolę, żebyście mnie raczej utopili, niż żebym miał zostać zdrajcą”.
