Zad 2 „Pożar Lublina w 1719 r." to panorama anonimowego malarza cechowego znajdująca się w kościele Dominikanów. Poddana gruntownej konserwacji w roku 1954 dzięki funduszom Ministerstwa Kultury i Sztuki. Przemalowany całkowicie w XIX wieku, mocno zniszczony, obraz oczyszczono i zdublowano na nowe płótno w Państwowej Pracowni Konserwacji Zabytków Malarstwa w Warszawie. „Pożar" to widok nieustannie reprodukowany, wprowadzony do zbiorowej pamięci jako jedna ze swoistych ikon miasta, chociaż tylko raz został obszerniej i fachowo opisany (po konserwacji) we wspólnym artykule Marii Orthweinowej i Henryka Gawareckiego z roku 1954. Obraz jest nietypowy i wielki również pod względem fizycznym: szerokość jego podstawy sięga 385 cm, wysokość w miejscu najwższym — 325 cm, przy czym prostokąt części dolnej przechodzi górą w półkole. Malowidło wykonano zapewne w II ćwierci XVIII wieku.
