Pisownia -ji, -i lub -ii w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku rzeczowników żeńskich zakończonych na -ja lub -ia A. Rzeczowniki zakończone na -ja, występującym po s, z, c, mają w tych przypadkach zakończenie -ji, np. Rosja — Rosji, misja — misji, edukacja — edukacji, konserwacja — konserwacji, poezja — poezji, restauracja — restauracji, stacja — stacji, natomiast rzeczowniki zakończone na -ja, występującym po samogłoskach, mają zakończenie -i, np. aleja — alei, epopeja — epopei. B. Rzeczowniki zakończone na -ia mają zakończenie -ii lub -i. Wiąże się to z poczuciem rodzimości czy obcości wyrazu, a także z wymową postaci mianownika: a) jeśli -ia występuje po spółgłoskach wargowych p, b, f, w, m, to bez względu na wymowę w wyrazach rodzimych i przyswojonych piszemy -i, natomiast w wyrazach obcych -ii, np. Słupi, głębi, hrabi, murgrabi, skrobi, ziemi; hemoterapii, daktyloskopii, ksenofobii, Kolumbii, filozofii, mafii, hagiografii, dystrofii, Jugosławii, szałwii, akademii, epidemii, anemii; b) jeśli -ia występuje po t, d, r, l, k, g, ch (czyli w wyrazach zapożyczonych), to piszemy -ii, np. apatii, empatii, kwestii, sympatii, Normandii, Holandii, hipochondrii, ewangelii, kalii, anomalii, autarkii, kosmologii, demagogii, hierarchii; c) jeśli -ia występuje po n, to piszemy -ni w wyrazach, których zakończenie wymawiamy w mianowniku jako [-ńa], natomiast w tych wyrazach, których zakończenie wymawiamy jako [-ńja], piszemy -nii, np. dyni, jaskini, pustyni, babuni, Chyloni, Ewuni, Gdyni, Oruni, bieżni, drewutni, palarni, łaźni, palmiarni, skoczni, uczelni, wartowni, zecerni; aronii, dystonii, harmonii, ironii, linii, opinii, Danii, Kalifornii, Polihymnii. mam nadzieje że pomogłam pozdro
prosze o szybkie podanie mi zasad pisowni końcówek - "ji"
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź