Człowiek od najdawniejszych dziejów odrzucał to, co było dla niego niezrozumiałe, obce, inne czy nieznane, z góry zakładając że jest to złe. Przykładem takiego sposobu rozumowania może być stosunek ludzi do postaci Minotaura. Ludzie, nie poznawszy go, od razu stwierdzali, że inwalidzkim. Spróbujmy raczej go był on zły i okrutny, budzący grozę samym wyglądem. Minotaur był pół bykiem pół człowiekiem. Pomimo, że był synem potężnego króla Minosa, został zamknięty w labiryncie, zbudowanym przez Dedala, gdyż budził powszechny lęk i przerażenie. Drugim powodem zamknięcia Minotaura, był wstyd i obawa o jego życie. Wielu bowiem mogło być śmiałków, którzy podejmowaliby próby zabicia takiego "dziwoląga". Ludzie odrzucili jego "inność", nie starawszy się go poznać, czy zaspokoić jego potrzeby. Być może, gdyby wykazali wiele cierpliwości i zrozumienia, udałoby się zmienić charakter Minotaura, a przede wszystkim jego "dietę". Wpradzie Minotaur był postacią mitologiczną, ale różnego rodzajów "dziwolągów" nie brakuje nam i we współczesnym świecie. Zdarza się przecież nietolerancja wobec innych ludzi, spowodowana innym kolorem skóry, czy gorszym pochodzeniem. Bardzo często, patrzymy z góry na ludzi kalekich lub ułomnych. Jesteśmy nietolerancyjni nawet wobec osób, których zachowanie odbiega od pewnych stereotypów. Tacy są niestety ludzie, niezależnie od koloru skóry, czy kraju pochodzenia. Uważam takie zachowanie za błędne. Człowiek nie powienien bać się rzeczy niezrozumiałych i dla niego obcych. Nie bójmy się drugiego człowieka i nie pogardzajmy nim tylko dlatego, że ma inny kolor skóry, jest innego wyznania lub siedzi na wózku zrozumieć i się z nim zaprzyjażnić. Uszanujmy jego "inność" i okażmy serdeczność, a napewno taki "dziwoląg" nam to odwzajemni stokrotnie.
